Sayfa;14

Sayfa;12

Birden bütün yıldızlar dökülüyor. Kapının önü karanlık; yelle birlik yıldız kokusunu sokuyorum içeri, farkındayım. sayfa;31 /Odalardan Biri

Ağzımın kenarı bükük... Ama, boşuna arıyorum değişik bir tarafını. Yüzü, sesi, kalbi,eskisi gibi. Kitaplardan bile, bir an olsun uzaklaşmamış olacak. Dalgın şimdi, eskisi kadar dalgın, kapkaranlık kumrallığında. Sayfa;35

Yalnızlık vardı erkeklerin içinde. Dumanın ardından" Kadınlar yalnız değil, kadınlar yalnız olamaz. içtiğinde bile" ,dedim. Duman parçalandı. Yalnızlık vardı erkeklerin içinde. Kadın, dumanların arasından sıyrılıyor, süzülüyordu. Işıklar karardı sonra. Ayrılacağız nasıl olsa buluşmak boş... Kadın, dumanları, akışıklıklarıyla yırtan kuşlara dikmişti gözlerini. Kuşlar ortada dönüyordu. Sonra bir kadının kolları karanlığın içinden geçti, onlara katıldı, kuşlar bu kollara uydu. Kuşlar yalnız değildi. Kadının kollarında yaşıyorlardı hep birlikte. Yalnız olan erkeklerdi. Kadın yanlarındaydı,, yalnız olamazdı. sayfa; 40 / dönenen bir

bağışla beni Tanrım bağışla oğlumun günahına girmişim, bilmem belki de yanılıyorum ama yok hayır eminim eminim hastalanacağını bildiği hastalanacağını sezdiği için döndü bana, ben de alındığımı göstermeye çalışmıştım, suç benim günah benim, Tanrım bağışla beni, seni çok unuttum kadınlığıma kapıldım gözlerim körlenmişti görmüyordum görmem görebilmem gereken şeyleri, haklıydı belki de, haklıydı o da ama, bağışla beni Tanrım, gene de bana döner dönmez hastalandığı aklımdan çıkmıyor, hastalık diyorum kendi kendime söylenirken bile, hastalık kelimesinden başka bir şey geçirmek bile istemiyorum aklımdan oysa hastalık olmasına hastalıktı ama, aklı karıştı oğlumun,çıldırdı, sokağa çıkmak istemiyordu öldürecekler beni diyordu duymuyor musunuz diyordu sesleri gürültüyü savaş var dışarıda Tanrı dünyayı cezalandırıyor cezalandırmak için şeytanı saldı yeryüzüne bütün erkekler ölecek ölmek istemiyorum yalnız gebe kadınlar kurtulacak onlar çocuk doğuracak hepsi iyi kadın değil onların hepsi iyi kadın değil ama çocukları iyi olmalı o çocuklar şeytanı yenecekler Tanrıya giden yolu yeniden bulacaklar Tanrının istediği gibi adamlar olabilecekler kadınlar ölmeyecek... sayfa;76-77

bağışla beni bağışla beni daha sonra bir gözlük lafı tutturuyordu, gözlük gördüğü yerde saldırıyordu; kör gözlere gözlük zaten yaramaz diyordu!.. sayfa;77

Sevda derdi dedikleri Bir zanzalak ağacı kadardır Zanzalak ağacının altında Siz yoksunuz gölgeniz vardır sayfa;43

... sevmezmiş ama acırmış o haline acımak gerektiğini sanırmış ailenin yüzkarası sayıldığı sözü edildiği zaman adının önüne ardına hep zavallı eklendiği için o da acırmış ona ama sonraları onunda sevilebileceğini öğrenmiş. Sayfa;95 Ezzan okunuyor, ve ben bu kitabı bitireceğim!..

Annem bana güvenmedi, biliyorum, biliyordum. Birbirimizi sevdiğimiz için. Ama ben sevdiklerime güvendim. Yanılmışım güvenirken. Güvendiğim için değil, eksik sevdiğim, sevmesini bilmediğim, sevginin kıyısında yaşayan çakıl kişileri denizin parçası sayıp saygıdan fazlasını gösterdiğim, sevgiyi onlara da sıçrattığım için yanılmışım. Bunu düşünürken bile yanlışlığa boğuluyorum. İnce hesaba kaçtığım için... Sayfa;104-105