Şimdi, elimden gelecek bir şey varsa, önleyebileceğim bir kötülük varsa, yalvarırım, söyleyin. Sizi bilmem ama ben, bu kapıdan çıkınca, vurulabilirim. Kim bilir, belki burada, birlikte geçirdiğimiz günler de, birilerinin hesaplarına, tasarılarına uygun. Bilemiyorum artık. Geceler gündüzler birbirine karışınca, bir insanla bir olunca, inanılmazlar inanılır, inanılırlar inanılmaz oluyor. "En azından, daha vurulmayacağa benziyoruz Sevinç; birlikte olacağa benzeriz daha bir süre..."

Rastlantılar her zaman gariptir. Rastlantı olduğuna, gerçekten rastlantı olduğuna karar verebilirseniz hele...

Yenilmeği, eğilmeği, ezilmeği kabul eden insan, insan değildir gözümde. Bir alt yaratıktır.

Kendimi bir ona göstereceğim. Ondan sonra öleceğime göre önemi kalmaz. Bir ona göstereceğim, çünkü, bir yerden yırtılmamış bir gizliliğin de tadı yoktur.

Biraz gizemli, biraz şiirli bir şey göster insanlara; unuttukları, gömdükleri duyguları, duyarlıkları, içlilikleri biraz kışkırt; ne zamandır geride bıraktıklarına inandıkları birtakım çocukluk korkularını, kaygılarını, çekingenliklerini karıştırıp bulandır; ondan sonra da istediğini yaptır onlara. Açıkça görülecek tutarsızlıklar görülmez, ortaya çıkması istenmeyecek birtakım dolaplar, düzenler, hani biri görüverecek, söyleyecek olsa bile, iftira karalama, çamur diye yadsınır.

Bir anlamda, herkes düşman. Düşmanım. Düşmanımız. Ya da, günü gelince düşman olabilir. Örneğin, kendi arkadaşlarımız, yandaşlarımız... İşkil, kuşku, yaşamımızın temeline koyduğumuz harç olmalı; yediğimiz ekmek, içtiğimiz su olmalı.

?Okur kitap arar ama kitabın da okuru bulduğunu ben çok gördüm. Açıklanabilir bir şey söylemiyorum belki, ama ?rastlantılar?ın çoğu, açıklayamadığımız için rastlantı görünmez mi??

?Yaşamanın artığından eksiğinden çok, çeşitleri var. Herkes elinden geldiği ölçüde yaşar. Nedir zaten yaşamak dediğin??

Sevgi, bir karşılıklılık varlığıdır; dile getirilme gösterilme imleri, iki yan içinde, kısa zamanda bir düzgü niteliğine ulaşır. Sabır, bir bakıma, bir tepki yokluğuna dayalıdır. Sabır göstermek, gerçekte, gösterilebilecek bir tepkiyi göstermemektir. Ancak, gösterilebilecek tepkinin iki yanca da bilinmesi durumunda sabırdan söz edilebilir...

İnsan soyuna soyuna deriye varır, onura öz saygısına varır. Bunları yüzmek, koparıp atmak, güçtür ya, soyunmayı yürekten benimsemiş kişi, sırası geldiğinde, bu son adımı atmayı değer bellediğinde, ölmesini bilir....