''Ölüm bir şey değil ki. Yalnızca hayvanlar, çirkef çukurunda yaşayan yaratıklar korkarlar ölümden Bizler ölümün ötesindeyiz, sevgili küçük hanım. İyiyi kötüyü bilecek kadar gelişmiş bir aklımız var. Ölmekte öldürmek kadar kolaydır bizim için. Öldürmek... Ama dünyanın bütün mezbahalarında, bütün konserve fabrikalarında canlılar öldürülüyor! Bu öylesine basma kalıp bir şey ki, neredeyse sıradan bir olay diyeceğim.''

Bu da başka bir deli tipi: duygusal katil...!

''Evren ahlak üzerine kuruludur. Ahlak olmasa, evren mahvolur. Elementlerin içinde bile bir doğruluk dürüstlük vardır. Ahlakı yok edin, evrensel çekimi yok etmiş olursunuz....''

''İnsan yaşamının kutsal niteliği toplumsal bir kavramdır. İlkel insan hiçbir zaman hemcinsini öldürmekten kaçınmamıştır.''

''İnsanın aklıdır; yaratan, sözünü geçiren, kullanan...''

Yabancı bir ülkenin kıyılarında kazaya uğrayan, içi güzellikle dolu, kekeleyip dili dolaşarak umutsuzca bu yeni ülkenin barbar diliyle şarkı söylemeye çalışan bir şaire benzetti kendini...

Gerçekten büyük olan şairlerin her dizesi güzel hakikatlerle doludur, insanın yüce ve soylu duygularına seslenir. Onların bir dizesini bile atmak, dünyayı aynı ölçüde yoksullaştırmak olur...

Ben, benim ve kendi beğenilerimi insanların bağlaşık yargılarına tabi kılmayacağım. İnsanların çoğunluğu bir şeyden hoşlanıyor ya da hoşlandığına inandırılıyor diye, benim de o şeyden hoşlanıyor taklidi yapmam için dünyada hiçbir neden yok...

Kızın sert diye niteleyebileceğim gözlerini gördünüz. Bu kız hiç korunmamış. Hep kendi başının çaresine bakmak zorunda kalmış. Kendi başının çaresine bakan bir kızın gözleri yumuşak ve kibar olamaz, sizinkiler gibi olamaz örneğin...

Yeryüzünde her şey yanılabilir ama aşk değil. Zamanla bayılıp, tökezleyen zayıf bir aşk değilse asla yanılmaz...