''...Uyumam için bana bir şarkı söyle... Bir hayal gördüm, onu unutayım....''

Bir sözcük de yürüyüp gitti..

Sizler metafizikçi siniz. Metafiziği kullanarak her şeyi kanıtlayabilirsiniz. Bu böyle olunca, her metafizikçi başka metafizikçilerin düşüncelerinin yanlış olduğunu kanıtlayabilir, huzur içinde bağdaş kurup oturabilir. Sizler düşünce dünyasının anarşistleri siniz. Ve sizler dünyaya çılgınca yön veriyorsunuz. Her biriniz kendi yarattığınız dünyada,kendi hayal ve isteklerinizin yarattığı bir dünyada yaşıyor, içinde yaşadığınız gerçek dünyayı bilmiyorsunuz. Sizin düşüncenizin gerçek dünyadaki yeri, zihinsel sapıklıktan başka bir şey değil.

Akıl yürütme yönteminiz bilimin tam karşıtı.Vardığınız sonuçların hiçbir geçerliliği yok. Soyutta her şeyi kanıtlayabilirsiniz, ama yine de hiçbir şeyi kanıtlamış olmazsınız. Aynı düşünceye varan iki kişi çıkmaz aranızdan. Her biriniz evreni ve kendinizi açıklamak için kendi bilinç sınırlarınızın içine kapanıp kalıyorsunuz. İnsanın, bilinci bilinçle açıklamaya çalışması, çizmesinin konçlarından kendini çekerek havalandırmaya çalışmasına benzer.

Metafizikçi,kalkış noktası olarak kendi öznelliğini temel alıp tümden gelim yoluyla akıl yürütür. Bilim adamı ise deneylerin sonuçlarını kendine temel alarak,tümevarım yoluyla akıl yürütür.Metafizikçi kuramdan gerçeklere ulaşır,bilim adamı gerçeklerden kurama ulaşır. Metafizikçi evreni kendine göre açıklar, bilim adamı evrene göre kendini açıklar.

Ekmek ve yağ, ipek ve mücevherat, dolar ve sent, ha aklıma gelmişken söyleyeyim,Hindistan'a giden karayollarının ticarete kapanması, işte keşif yolculuklarının nedeni bunlardı. 1453'te İstanbul alınınca, Türkler Hindistan'a giden kervan yollarını kapadı. Avrupalı tüccarlar kendilerine yeni bir yol aramak zorunda kaldılar. İşte, bu keşif yolculuklarının asıl nedeni budur. Kristof Kolomb, Hindistan'a giden yeni bir yol bulmak için denize açıldı. Bütün tarih kitapları bunun böyle olduğunu yazar.Bu arada tesadüfen dünyanın yaratılışı, doğası, büyüklüğü ve biçimi hakkında yeni bulgular elde edildi ve Ptoleme sistemi terk edildi.

Kendini hep gerçeklerle savunuyordu. Onları sarsmak için gerçeklerle ayaklarına çelme takıyor, gerçeklerle onlara tuzak kuruyor,gerçeklerin bordasından onlara bombardıman yağdırıyordu.

Akıllı kafalar gerçeği bulmak için uzun,zahmetli ve sonuçsuz uğraşlara girişmişlerdi, çünkü gerçeği aramak için gökyüzüne uçmuşlardı; ayaklan yerden kesilmeyip, güzelim toprakta kalsalardı, gerçeği kolayca bulabilirlerdi.

Bu akşam, birçok kez farkına varmadan yaptığınız itiraflarınızla ve bilinçsiz sözlerinizle işçi sınıfı hakkında hiçbir şey bilmediğinizi kabullenmek zorunda kaldınız. Ama bu yüzden suçlanamazsınız. İşçi sınıfını nasıl tanıyabilirsiniz ki? Onlarla aynı yerlerde yaşamıyorsunuz. Sizler kapitalistlerle aynı çayırda ödüyorsunuz. Bunun olmaması için bir neden yok. Sizlerin cebinizi dolduran, karnınızı doyuran,bu akşam giydiğiniz giysilerle sizi giydiren işte bu kapitalist sınıftır.Ve siz de bunlara karşılık, patronlarınızın çok hoşlarına giden ve kurulu toplum düzenine zarar vermeyen, onlar tarafından kabul gören metafizik içerikli vaazlar veriyorsunuz.

Onun o tok sesinde, yüreğime işleyen bir vurgu vardı; bu ses hâlâ kulaklarımda çınlıyordu ve onun sesini yeniden duymak istediğimi hissediyordum.Yüzünün derin, hırslı ciddiyetini bozan gözlerindeki o kahkaha pırıltılarını yine görmek istiyordum. Belirsiz ama daha derin duygular sokuluyordu yüreğime.Onu daha ilk akşam neredeyse sevmeye başlamıştım. Ama onu bir daha hiç görmeseydim, bu karmakarışık, belirsiz duygularımın silinip gideceğinden ve onu kolaylıkla unutacağımdan da eminim.