Güzün utancımızı örttüğü yapraklarımızı düşürdük karşılıklı, Kış çırılçıplak geçti, örtünülmesi gerek bir dahaki güze dek Geri dönmüyor yapraklar yerine, kapanmıyor yaralar, açık herşey Bu üzüntü bedeninde, yeniden varolduğunu mu sanmalıyız yaprakların..?

"Erken vazgeçişlerim vardı benim seninse erken tükenişlerin ve gece uygun değildi beklemeye yine de bekledim... avcumda unutulmuş binlerce gölge yeraltında öldürülmeyi bekledim günışığı vururken gözüme ölmeyecektim katilim yoktu, katilim çok..."

" Çocukluğun kendini saf bir biçimde akışa bırakması ne güzeldi. Yiten bu işte...! "

Dünyamsın benim, zorbam, düzenim, Bundan gözlerim göğe çevrili, ellerim denizde. Hiç katılmadan sende yaşıyorum, dirimimsin benim, doğarken öldüğüm...

Kentlerin havaalanlarından çok düş alanlarına gereksinimi var. Yeni düş alanları yapılmalı, onlar restore edilmeli ya da tümden yok edilmeli...

Bir yaşamın bir düşe eklenmesiyle, bir düşün yaşamdan çıkarılmasının hiçbir ayrımı yok...

Doğmuş olmak; bir referans mektubunu nereye ve kime götüreceğimizi bilememektir...

"Yalnız iki tür insan iyidir; Gömülmüşlerle doğmamışlar..." Çin atasözü

Hayat, hep yüzünle seviştik, tersinin hatırı kaldı...

''?Ve gece, uygun değildi beklemeye. yine de bekledim...''