Sartre' ye göre "intihar dünyada var olmanın bir başka yoludur."
Çünkü kişi eylem olarak ölümü seçtiğinde kendi varlığının farkına vararak, varlığının tanımını hiçlikle yapar.

Hayat, hep yüzünle seviştik,
tersinin hatırı kaldı.

Bir yaşamın bir düşe eklenmesiyle, bir düşün yaşamdan çıkarılmasının hiçbir ayrımı yok.

Hayat yine de üzülmeye değer.

Ben bir tehdidim onlar için çünkü varlığım, cinssiz bir bebek, rolünü bulamamış, iyi ezberlenememiş bir hayvan, her yöne savrulabilir, dağılabilir bir atom... Bu atomik kuvvetten korkuyorlar, enerjisinden, çekirdek enerjiden, çünkü onlar potansiyeli ekonomik...

Üzerimden trenler, kamyonlar, tırlar ve tüm araçlar geçiyor sana doğru yürürken bu sonsuz evcilik oyununda.

Yargıdır bir dize!

Belki de sonsuza dek hoş görünmeye çalışanların nefreti daha derindir.

Neden büyüdünüz, genleştiniz, yayıldınız gövdelerinizle, aletlerinizle, anlaklarınızla, aşklarınızla, ağlattıklarınızla, güldürülerinizle, yüceliklerle, bayağılıklarla; bu yerküreyi nasıl iyeliğinizin bir yapıtı olarak algılıyor onu altetmeye çalışıyorsunuz?

"Bir gün gelecek..." ama Kogran (Chagrin) Acılar Kraliçesi bir günün gelmeyeceğini çok önceden bilmektedir, cinayet doğurulmuş olmaktır.