"Birini seviyorsanız onun sizi ne kadar çok sevdiğini sorgulamakla zaman kaybetmenin anlamı var mıydı?"

Bkz syf: 241

Sanki dünya da bizim gibi, büyümüş ve sihrini kaybetmiş.

Bazen kendimizi bir hayalin içinde sanırız ama aslında yaşadıklarımız gerçektir. Bazen de her şeyi gerçek sanırken aslında yalnızca hayal gördüğümüzün farkına varmayız. Bu kitapta yazılanların hepsi gerçektir. Ama aynı zaman da hepsi yalandır. Çünkü onu ben yazdım.

Bütün masallarda ve bütün genç kızların hayallerinde ışığın çarpıp dağıldığı dev kristal avizelerle aydınlanmış uzun gözalıcı tuvaletlerin eteklerinin yerde süründüğü, şık, güzel kadınlarla yakışıklı erkeklerle dolu o görkemli balo sahnesi yok mudur ? Hayatın içinden yalnızca en güzel yanların toplandığı geriye kalanlarının mutsuzluklarin, yoksulluğun, acıların, hastalıkların, sıkıntıların, kötülüğün unutulduğu hayatın mükemmel resmidir bu. Ve tabii onun için de bir anlıktır. Fotoğrafın çekildiği kadar kısa bir an.

Bazen sert bir rüzgar esebilir. O zaman boynunu eğmekten utanma, yeniden başını kaldıracağını, yalnızca rüzgarın geçmesini beklediğini düşün.

Senden ayrı olduğum bir tek an bile yok, çok uzaklarda olsan bile seni taşıyor herşey kokular, sesler, seslenişler, unuttum tanıdığım ne varsa, bir tek senin yüzün, çok uzaklarda olsan bile...

Sözcükler hayal gücümüzü kullanmamızı sağlar, görüntülerse sınırlar.

Kendimi bildim bileli, bulunduğum yerde değil, başka bir yerdeydim ve yaşadığım zaman da değil, başka bir zamandaydım.

...elimde bavulumla oturuyorum. Sürekli açılan sonra yeniden toplanan bir bavul. ama insan yalnızca giysilerini koymuyor onun içine bir yerden ayrılırken... Bütün o zamanın içinde birikmiş duyguları, hüzünleri, mutlulukları, acıları, yıpranmışlığı, anıları ve her seferinde kendi kendine sorduğu ama cevabını pek bulamadığı bir sürü soruyu da doldurup gidiyor.