Oysa ne çok bekleyen var. bekleyenlerle yaşanacak hiçbir şey kalmadığını hissediyorum. sanırım, bildiğim, tek başıma becerebildiğim pek az şeyden birini yapacağım: yolculuk, hiçbir yere doğru...

"Güzel kalan yaralar vardır. Sende benim artık ancak izi belli olan, zaman zaman yanlış bir dokunuş yada mevsimsiz bir yağmurla sızlayan ama hep güzel kalan yaramsın. Ne zamandır onla birlikte yaşamaya çalışıyorum, bunu öğrenmeye. Senin imgen, yaşamda değilde, kimi şiirlerde bulabildiğim bir boyut veriyor bana..." (Sen Olsaydın Yapmazdın Biliyorum)

"İnsan kimi seveceğini seçebilir mi? Seçemiyormuş."

"Evet sözcükler güçlüdür ve eğer kadınların kalbine giden bir yol varsa, inanın bana sözcüklerden geçer."

"Küçük bir kız çocuğu olduğum günlerden beri bana hep aynı şeyi söylediler: "Gerçekleri gör!" Evet ama beni mutsuz eden gerçekleri görüp de ne yapayım? Siz ne isterseniz düşünün, ben yalanları severim. Hayalleri, düşleri, kimseye zararı olmayan yalanları..."

"...Çünkü hangimiz günün birinde karşımıza çıkan beklenmedik bir rastlantının, masallarda küçük kahramanımızın karşılaştığı ve bütün macerayı başlatan o sihirli işaret olduğunu anlayabiliriz ki? Bunun nasıl bir rastlantı olduğunu düşünüyorum ve kalbim deli gibi çarpıyor. Sanki yanlış bir şey yapmışım gibi... Sanki hep beklenen ama ne olduğu bilinmeyen bir müjde gelmiş gibi... Sanki bir anda kalabalığın karşısında çırılçıplak kalmışım gibi..."

Bazen sözcükleri unutuyorum. İnsan sözcükleri istediği gibi bir araya getiremediğinde ölmek istiyor.

Bazen kendimizi bir hayalin içinde sanırız ama aslında yaşadıklarımız gerçektir. Bazen de herşeyi gerçek sanırken aslında yalnızca hayal gördüğümüzün farkına varmayız.

Ben aşık olduğumu önce anlamamıştım. Sonra onunla konuşurken ya da ona yazarken cümleleri başka türlü kurduğumu fark ettim. Aşık olmak böyle bir şeydi demek ki.. Sözcükleri bir araya getirişinizi değiştiren bir şeydi.

Sanki kapı çalınıp çocukluk arkadaşınız yıllar sonra tekrar çıkagelmiş gibi... Unuttuğunuz bir anıyı bulmak gibi... Çok eskide kalmış, yıllar sonra yeniden duyduğunuz anda geçmiş bir zamanı size taşıyan bir şarkı gibi... Dağ yollarında kaybolduktan sonra birdenbire, bir dönemeçte karşılaşmak gibi...