Anılar bir an için bizi gülümsetse bile hemen sonra elimizi uzatıp tutmaya çalıştığımızda silinip giderler ve ne yaparsak yapalım ancak acı verirler.

"Yaz" bir mevsim adı ya da bir eylem
Kitapların yazıldığı mevsimlerin, okunmasında etkili olup olmadığı araştırılması gereken konu olarak bir kenarda dursun. "Yaz" dendiğinde kimilerinin aklına inanılmaz anılarla dolu bir mevsim gelirken, kimilerinin aklına da yazma eyleminin coşkusu/zorluğu ve zorunluluğu gelir... Kürşat Başar'ın "Yaz" adlı romanı da işte okuyucularına her iki seçeneği de sunuyor ve hangisinin daha önemli olduğunun kararını okuyucuya bırakıyor...

Hatırlamak güzeldir derler. Hayır, değildir. Anılar bir an için bizi gülümsetse bile hemen sonra elimizi uzatıp tutmaya çalıştığımızda silinip giderler ve ne yaparsak yapalım ancak acı verirler.

Sanki dünya da bizim gibi büyümüş ve sihrini kaybetmiş. Çünkü oradan, çok uzaklardan, bambaşka bir yerden kendimize baktık ve sonsuzluğun içinde yalnızca bir toz tanesi olduğumuzu anladık. Sonsuz evrenin içinde bir toz tanesi... Anlayabildik mi gerçekten?

"Çocuklar büyüyeceklerine inanmazlar. Her şeyin, o an olduğu gibi sonsuza dek öylece kalacağını sanırlar ve her ne kadar anladıklarını düşünseler de büyüklerin karmaşık ve kurallarla dolu hayatlarını hiç anlamazlar."

"Hayaller, oturabileceğiniz en büyük evdir. Dünyada hiçbir yeteneğe, eğitime, birikime sahip olmadan en kolay yapabileceğiniz şey, parayla, yaşadığınız hayatla, içinde bulunduğunuz koşullarla belirlenemeyecek tek şey hayal kurmaktır."

Kadınlar unutmaz!

Bildigim diller var ama hicbir dilde o an icinde bulundugunuz duyguyu anlatabilecek sozcukler yok.

Acaba cocukluk mu kentleri guzellestirir anılarda? Yoksa gercekten de yıllar geçtikçe bozuyor muyuz onlari?

Ne yapalım gerçekler pek şiirsel degil.