Arkadaşlığı beni güzel yazılmış bir kitap kadar oyalamıyor.

Evet yalnızca bir gezgin, yeryüzünde bir yolcuyum ben! Ya sizler daha önemli şeylerle mi meşgulsünüz?

Sevgili değerli dost, unutulmaması gereken bir şey var, o da: İnsan duyarlılığı!

Ah, insan öyle fani ki, yaşadığından gerçekten emin olduğu bu dünyada bile, varlığının tek bir gerçek iz bıraktığı bu dünyada bile, sevdiklerinin ruhunda ve hatırlarında o da sönüp kaybolacak, hem de çok çabuk!

Nasıl ki bir tutsağın düşüne sürüler, çayırlar, buğday tarlaları girerse, benim de ruhuma geçmişin güneş ışığı vuruyordu!

Tanrım! O ateşli sevinçleri bütün ruhumla anımsamaktan şu an bile mutluluk duyduğum için cezalandırılmam mı gerekiyor?

Benim yazgım da, mutlu etmem gereken insanları üzmekmiş.

Niçin ben, Werther? İlle de ben, niçin bir başkasına ait olan ben? İlle de ben? Korkarım, korkarım, bı arzuyu sizin için bu kadar cazip kılan şey, bana sahip olmanızın olanaksızlığıdır.

"Sevgili dostum " diye seslendim ve " insan netice itibarıyla insandir ve sahip olduğu birazcık akıl, tutkunun neden olduğu fırtınaya karşı pek fazla ise yaramaz.

Şu gelecek nesil lafını duymasam bari. Ben gelecek nesilden söz edecek olsam, şimdiki nesli kim eğlendirecek? Bu nesil eğlenmek ister ve bunu da gerçekleştirmesi gerekir. Sanıyorum, akıllı insanlar için şimdiki zaman değerlidir. Halkın zevki güzel ve zevk verici şekilde anlatmasını bilen insanlara nankörlük etmez! Şair de daha çok etkili olmak için karşısında büyük bir kitlenin olmasını ister. Onun için akıllı olun ve örnek olmaya çalışın. İnsan hayalinin güzelliğini ve düzenini akıl; anlama, duygu ve ihtiras gibi bütün sesleriyle bir bütün halinde yansıtın. Ama deliliği de işe katmayı unutmayın!