Aşk, bir an, bir gece, bir yıl ya da yıllarca sürmüş, ne önemi var ki!

Başka bir dünya hayal edip de yenilgiye uğramak insana kendini aciz ve kötü hissettiriyor.

Birlikte çok uzaklara, kimsenin bizi bulamayacağı yerlere gitmek, onu dünyanın kötülük ve şiddetinden kurtarmak istiyordum.

Ökseye düşmüş kuş gibi hissediyorum kendimi. Değiştiremeyeceğim şeyleri değiştirmeye çalışmam gerektiğini düşünmekten, boş yere kanat çırpmaktan tükendim.

Kollarımı boynuna dolamak için ayaklarımın ucunda yükseldiğim bir geceden kalan çocuksu coşkuyu bana artık hiçbir şey veremez.

Biriyle vedalaşırsın, sonra bir taşıt kalkar, son bir kez bakarsın bir tren penceresinden. Bir otobüsün kocaman camının ardından, orlon perdelerin yanında hüzünlü bir yüz. Ardından yavaşça uzaklaşır o yüz, bir köşeyi döner, yitirirsin. Anılar kalır geriye. Ben içeri girdiğimde o oradaydı, kaldırımda durmuş pencereme bakıyordu dersin. Pencerede durup el salladım Cihan'a bu gece. Bir kaç dakika öyle durduk, sonra perdeyi çektim. Öyle baktım ona, gülümseyerek. Güvendeyim, buradayım, seni seviyorum. Ama güvende değilsindir. Değilsindir çünkü insanı kendinden koruyacak hiçbir şey yoktur... perdeyi çekersin.

İnsan yeni bir aşka yöneldiğinde geçmiş önem taşımıyor. Tersine yepyeni olan o gün, o saat, o ana sabitleniyor. Aşk şimdi, burası, sevgilinin yanı başı. Geçmişi akılda tutmak o süreçte mümkün değil. Tan yeri her sabah farklı renklere bürünüyor, her şey değişiyor ve geçmişin renkleri soluyor. Söylemiştim, izler, gölgeler kalıyor.

Benim ruhum hep saf kaldı. Ben hiç kirlenmedim. Ellerimi kire, kana bulamadım. Aldanmış olabilirim. Doğaldır aldanışlar. Kavga içinde çılgınlıklar, yalnızlıklar, tutkular, yalanlar, kuşkular yaşarsın. Kırılırsın ve sonra bunlardan büsbütün arınamazsın, içine işler, üstüne siner. Yazgın olur geride bıraktıkların.

Süzülüp geçerken gölgem Gecenin puslu mavisinden Sönmüş yıldızlar gibi Uzaklaşıyor rüyalarım benden Atlayıp rüzgârın terkisine Gitmek istemiyorum arkalarından Yeni rüyalar yaratırım belki de Dökülen yıldız tozlarından Umut kesmemeli insan dünyadan Kanat sesleri geliyor çünkü hâlâ Kuşların aşağıya baktığı ferah yerden