Düşünceler, duyguların çekim alanlarına girince bükülürler.

Hiçbir şey sonsuz değildir. Özellikle de zaman.

Hiçbir şey sonsuz değildir. Özellikle de zaman.

Zihnin genişleme kuralı, insan ilişkilerinde de geçerlidir. Aile, bir olarak doğar ve dağılır. Bir zamanlar gülerek dövüştüğün kardeşinin evine, ancak önceden telefonla haber vererek gidersin. Bir zamanlar birlikte yıkandığın annenin, söz ettiklerinden hiçbir şey anlamadığını fark edersin. Uzaklaşmak doğaldır. Bunun için üzülme. Çünkü etrafa saçılan aile bireylerinin her biri kendi ailesini kurmaya gidecektir. Bazen yalnızlık, bazen dostluk, bazen de evlilikten ibaret aileler. İlişkilerin zaman içinde sıcaklığını yitirmesi doğaldır. Geçmişe özlem duymak, sadece zaman kaybıdır.

Yemek yedim. Herkes gibi. Düşündüm. Kimsenin yapamayacağı gibi. İzledim. Yüksek zihnimden dökülen düşünceler şelalesini. Hayal ettiğim her şeyi yapabileceğimi anladım. Ancak bilgiye ihtiyacım vardı, Daha çok bilgiye. Ve daha çok.

Olasılıklar dünya kadardı .Ama dünya en iyi olasılıktı. Milyarlarca olasılığın en iyisi . Oluşum zamanıyla , üzerindeki gazların birbiriyle etkileşim biçimi ve süresiyle , en iyi olasılık .

Dünya bir laboratuvarsa ben, sabit bir etkendim. Sabit bir değişken. Sabit bir katsayı. O kadar sabittim ki yoktum.

Defterini aralayıp yeniden yazmaya başlayan Asil, yaradılış teorilerinin sonuna geldiğini ?Sonunda Tanrı sıkıntıdan patlamıştır. Buna da big bang denir? cümlelerini kurarken anladı.

Teknolojik gelişim, ilgilendiği ana konuydu. Çünkü teknoloji, insan davranışım, ahlakını, sosyoekonomik ilişkileri, geri dönüşü imkânsız kılacak biçimde değiştiriyordu.

Toplum gözünde suç olan, bireyin dünyasında vazgeçilmez hale gelmişti. Toplum ile birey arasında genişleyen ahlak farkı, ikisinin de hastalanmasının temel nedeniydi. Toplum ile bireyin arasına teknoloji girmişti.