''Saat çalarken gece yarısını başlar bizimle alay etmeye, sorar elinizde kalan ne diye...''

Tanrı sevdiklerini yararsız okumalardan korusun..!

İnsanların en bayağısı, en yalnızıyım, aşktan da dostluktan da yoksunum, en ilkel hayvandan bile geriyim bu konuda. Ama ben de ölümsüz Güzelliği anlamak ve duymak için yaratıldım! Ah! Tanrıça! Kederime ve taşkınlığıma acı! (s11)

Siz ey şarabın derin neşeleri, kim tanımaz sizleri? Kimlerin teskin edilecek bir pişmanlığı, anımsanacak bir anısı, dindirilecek bir acısı, kurulacak hayalleri varsa, onların hepsi gelip sana, asma liflerinde saklanmış olan o gizemli Tanrı?ya sığınır. İnsanın içindeki güneşin ışığıyla aydınlanan, şarabın o büyük gösterileri ne görkemlidir! İnsanın ondan devşirdiği o ikinci gençlik nasıl da hakiki ve ateşlidir! Fakat insanı şimşek gibi çarpan zevkleri ve halsiz bırakan cazibesi de aynı ölçüde korkunçtur. Lakin ey hâkimler, yasa koyucular, dünyanın efendileri, mutluluğun yumuşattığı, erdem ve sağlığa kolayca kavuşma talihine sahip olan sizler, vicdanınıza ve aklınıza danışarak söyleyiniz, dehasını içkiden alan bir adamı kınayacak o amansız ruh gücü aranızda hanginizde var?

Şarap insana benzer: Onu hangi noktaya kadar takdir edeceğimizi veya küçümseyeceğimizi, nereye kadar seveceğimizi veya nefret edeceğimizi asla bilemeyiz; keza onun ne denli yüce eylemlere veya canavarca suçlara meyilli olduğunu da hiçbir zaman bilemeyiz. O halde kendimize davrandığımızdan daha insafsız davranmayalım ona, ve keza onu da kendimizle bir tutalım.

Zaten her gün daha küçük ödüller için daha büyük cezaları göze almıyor musunuz ki?

Sizlere pek de yeni olan bir şey söylemedim muhtemelen. Şarabı herkes bilir, herkes sever onu. Bir gün gerçek bir filozof hekim çıkarsa ?ki bu çok nadiren olur- şarap hakkında ufuk açıcı bir araştırma, insan ve şaraptan oluşan iki boyutlu bir psikoloji incelemesi yapabilir. Nasıl ve niçin kimi içkilerin düşünen insanın kişiliğini aşırı ölçüde coşturup, adeta bir üçüncü kişilik yaratma gücüne sahip olduğunu; doğal insan ile şarabın, hayvansal tanrı ile bitkisel tanrının Teslis içinde Baba ve Oğul rollerini oynadıkları mistik işlemi açıklar; zira onlar her ikisinden aynen neşet eden üstün insanı, yani Kutsal Ruh?u yaratırlar.

Bazen kişiliğinizin ortadan kaybolduğu olur ve panteist şairlere özgü nesnellik içinizde öylesine anormal gelişir ki dış nesneleri derinlikli düşünmeniz kendi varoluşunuzu unutmanıza yol açar ve çok geçmeden o nesnelere karışırsınız.

Yeryüzünde hiçbir zaman acılarını uykusunda yeterince dindiremeyen, adı sanı bilinmeyen sayısız insan vardır. Şarap onlar için şarkılar ve şiirler yazar.

?Akıllı ve zengin ruhlu bir insanın şiirsel mutluluğa erişmek için yapay yollara başvurmasını hiç anlamıyorum; çünkü coşku ve irade gücü, doğaüstü bir varoluşa yükselmek için yeterlidir zaten. Büyük şairler, filozoflar ve yalvaçlar, saf ve özgür iradelerini kullanarak, hem sebep hem sonuç, hem özne hem nesne, hem hipnozu hem uyurgezer oldukları bir hale ulaşan insanlardır.?