Mesela zenginlik meraklısı birinden, paraya pula önem vermeyen ve adalet duygusu çok gelişmiş birini ya da soysuz birinden sonuna kadar mert ve kişilikli birini çıkartmayı düşünüyordum.
Birini seviyorsam, ona bağlanmışsam, o nasıl bir dünyanın insanı olursa olsun, beklentileri nasıl şekillenmişse şekillenmiş olsun, er ya da geç bir gün beni anlayacak ve onunla her konuda anlaşacağız yalanına kendimi inandırmaya çalışıyordum.

Mantığı yoktu bu aşkın, biliyordum...
Yaralı insanlar çekerdi birbirini...

Ama çıplak bedeninden çok daha mahrem ve sahici olan düşlerini, duygularını, acılarını paylaşıyordun benimle...

Aşk yoksa yaşamak dünyanın en anlamsız, en yorucu şeyidir.

Sen oradasın
yazılmamış bir şiir gibi...
saf ve masum
bütün öfkem bu sana
başegmem ve sonsuzca arzulamam

Sen de benim gibi,seni sevmeyeni sevdin hep.Sana acı çektireni...Seni aramayanı,telefonlarına çıkmayanı,çıkınca seninle bir küfür gibi konuşanı sevdin...Sen de benim gibi seni incitip,üzeni sevdin hep.

Sevmek,sevdiğiniz insanın bütün yaralı geçmişini,bütün acısını,bütün hastalıklarını üstlenmektir...

''Senin için ölmeyi göze aldığım anlarda bile, bir yanınla yabancımdın benim. Rakibimdin..''

'Şimdi sen gideceksin ,git'
güzelliğini ,ulaşılmazlıgını al ve git.
Bırak beni eski kışımda
yarınımı götür.
Gençliğin o yara almaz bencilligine git.
İçinde gitgide büyüyen o yalnızlık kurdunu
güzelliğine dadanan o hastalıklı hüznünü bırak ve git....Kibirli arzularına ,altın gölgedeki kusursuz yüzüne. ....
Yıllar sonra yasayacagin unutuluşları ,o acımasız kışları bana bırak ve git....



Cemal Süreyya 'nın "Aşk " adlı şiirindeki ilk dizeye gönderme.

Yaralısın .....Yaralıyım
Çünkü yaşıyor olmak bazı kalpleri yaralar. Bu hayatı böyle çırılçıplak görmek ,hiç korunmadan ona öylece ve yıllarca maruz kalmak yaralar bazı insanları. ...
Yara açıktır ve hep içerlere işler .Hayatı senin gibi görmeyenlere anlatsan dinlemezler ,dinleseler inanmazlar.Biz böyle görmüyoruz ,senin ruhun hasta ,derler Kendin gibi birini bulana kadar hastasındır. ...