İki karanlık orman birbiriyle anlaşsa ne olur, anlaşmasa

Gün gelirdi lekesiz bir inanışla kaderini birleştirmek istediklerin, seni lanetlemekten yorulup sıkılırlardı... Yorulup sıkılırlardı... Yorulup sıkılırlardı...

Sis kalkarsa bunu herkes anlayacak sınırın hep öteki yakasındasın sen hiç avcı olmadın, hiç elin kana bulanmadı.

Sen benim için kırk yılda bir gibisin; öyle eksik, öyle hazin, öyle paramparça...

Geceydi çünkü kendisiyle kavgalı olanların en büyük düşmanı geceydi

Son umutla sana sarılıyorum sevgili. Dünya nereye giderse gitsin, bir tek sen kaldın bu kentte,bir tek sen kaldın içimdeki iyilik yüzünden utandırmayan beni. Ben bu dünyadan kaçtım ve gidecek başka yerim yok. Burası içimi kanatarak hızlanan bir kent. Bir yanım ölüm, bir yanım sen... Sevgiliysen tanı beni, bil öyleyse... Dediğin gibi, daha fazla daha yabancı ölmek istemiyorum sana... ? Ölürsem Beni Seninle Ararlar Şimdi, Cezmi Ersöz (Sayfa 83)

Yatağımın yanı başında okunmayı bekleyen birikmiş kitaplara, kaypak bir utançla bakıyorum sonra. Dışarıda esen rüzgarın sesinde hayatımın asıl sorusunu arıyorum. Kimim ben ? Niye buradayım ? Gerçekte aradığım ne ? Aradığım mükemmel bir yitiriş mi ? Ne yapsam mükemmel yitirişimin karşısına bir şey koyamıyorum. Korktuğum her şey bana sahte ve anlamsız geliyor ... ? Ölürsem Beni Seninle Ararlar Şimdi, Cezmi Ersöz (Sayfa 139)

"Aşk yoksa yaşamak dünyanın en anlamsız, en yorucu şeyidir..."

Eğer senin düşündüğün gibiyse, şunu iyi bil ki, bir gün mutlaka, sana geri dönerim!... ? Hayallerini Yak Evi Isıt, Cezmi Ersöz (Sayfa 9)

"Bense tarihe iz bırakmak, unutulmamak, hep hatırlanmak için bakardım insanların bakışlarına ve o bakışlarda yine kendimi görürdüm?"