Neden mutsuzsun..? dedi. Mutsuz değil, beceriksizim dedim. Sizin gibi, mutlu olduğumu sanmayı beceremiyorum. Hepsi bu..

Hiç kimse bir başkasının sınırından içeri giremez, nedeni de basittir: Hiç kimse kendine ulaşamaz da ondan...

Genellikle insan hayatı ansızın yön değiştirir, oraya buraya toslar, sıkışır, kıvranır. Bir yöne doğru giden biri yarı yolda döner, durur, sürüklenir ve yeniden başlar. Neler olacağını bilemeyiz ve sonunda ilk hedefimiz olan yere hiç benzemeyen bir yere varmamız kaçınılmazdır...

Önemli olan hareket etmekti, bir ayağını ötekinin önüne koymak ve kendini bedeninin gidişine teslim etmekti. Amaçsızca dolaşınca her yer birbirinden farksız oluyor, nerede bulunduğunun önemi kalmıyordu. Hiçbir yerde olmadığını hissettiği yürüyüşleri, en iyi yürüyüşleriydi. Ve bu da onun çevresinden istediği tek şeydi aslında: hiçbir yerde olmamak...

Varızdır ama kaderimizde yazılı olan biçimi henüz almamışızdır. Tepeden tırnağa olasılığızdır, henüz gelmeyen şeyin örneğizdir. Ama şimdi hepimizin insan olarak görevi: Yumurtayı yeniden tek parça haline getirmek...

Öyle sanıyorum ki benim mutlu olacağım yer hep bulunmadığım yer olacaktır...

Biz papatya yoluyoruz seviyor mu sevmiyor mu diye. Hayatta bizi yoluyor aslında dayanacak mı dayanamayacak mı diye...

Bir güzellik yap kendine! Ve sadece sahip olduklarını düşün; mutlu ol onlarla! Sahip olamadıkların üzülsün senin olmadıklarına... Bir güzellik yap kendine! Keşkeleri hiç düşünme! Mutlu ol seçimlerinle. Bırak keşkeler üzülsün senin seçimlerine... Bir güzellik yap kendine! Her yeni günü senin günün ilan et ve şımart kendini olabildiğince! Bırak dünler üzülsün seçilmediğine... Bir güzellik yap kendine! Kalbinde daha da büyüt sevgisini sevdiklerinin! Bırak sevmediklerin üzülsün kalbinde yerleri yok diye! Bir güzellik yap kendine! Sev kendini, kimseleri sevmediğin kadar. Mutlu ol varlığınla! Bırak seni sevmeyenler üzülsün! Yüreklerine sığamayacak kadar büyüksün diye...!

"Okumak benim için kaçış, huzur, avuntu ve bir seçim yapma coşkusuydu; salt okumanın verdiği hazzı, keyfi tatmak adına, bir yazarın sözcükleri kafanızın içinde yankılanırken sizi kuşatan o güzelim dinginliği duymak için okumak..."

Sen, ağaca bakmaktan ormanı göremeyen o küçük insanlardan birisin...