İnsanların istediği şeyi onlara vermeyi göze alırsan iyi para kazanırsın.

Dünyası ikiye bölünmüştü, dedi Alma, bedeni ile ruhu artık birbirleriyle konuşmuyorlardı. Hector hem bir teşhirci hem de bir münzeviydi, hem sefahat düşkünü bir deli hem de yalnız bir keşişti; içindeki bu çelişkilere rağmen yaşamını sürdürebildiyse bunun nedeni beyninin uyuşmasını istemiş olmasıdır.

Tiyatrovari olmayan bir tiyatroydu, hayatın ham haliyle sunulmasıydı.

Tuğlalar ve parke taşları, havaya karışıp savrulan soluğu, topallaya topallaya köşeye giden ve gözden kaybolan üç bacaklı köpek. Kendi ölümünün tablosuydu bu, daha sonra anlamıştı bunu, perişan bir ruhun portresiydi.

Vahşi bir hayvan ansızın üzerinize atılırsa,o hayvan dışında her şey aklınızdan silinir.

Kalkışla iniş arasında bir fark olması gerektiğine karar verdim,yerle bağlantımı kesmekle sağlam toprağa ayak basmak arasında bir fark vardı mutlaka.Biri veda,öteki kavuşmaydı ve belki başlangıçlara katlanmak bitişlere katlanmaktan kolaydır,diye düşündüm ya da belki içimdeki ölülerin günde ancak bir kez haykırmalarına izin verildiğini(basit biçimde) keşfetmiştim.

Alma'nın omzuna sarılıp doğruca eve doğru yürüyeceğim yerde bir an durup gökyüzünün öteki yarısına bakmış ve orada ışıldayan tekerlek gibi bir ay görmüş olsam ne olurdu acaba?O zaman,o gece ay çıkmamıştı demek doğru olur muydu?Eğer arkama dönüp bakmak zahmetine katlanmasaydım,doğru olurdu.Ayı hiç görmeseydim,gökte ay vardı diyemezdim.

Bir şeye sırt çevirmenin ne demek olduğunu anlıyorsun sen.Böyle düşünebilen birine hayranlık duyarım.Senin düşünceni benim için önemli kılıyor bu.

Basit ve nazik bir şeydi,sözcükler tam olarak aklıma gelmiyor.'Devamı var'dı sanırım söylediği ya da 'Yarın görüşürüz Zimmer' gibi bir şey,fazla önemi olmayan sıradan bir söz;tabii,önemli olan,bir geleceği olmasına hala inanmasıydı,o gelecek ne kadar kısa olursa olsun.

Orada olmak hoşuma gitii,uzun tahta masada Alma'nın yanında oturmak ve az önce Hector'un dokunduğu yere şimdi onun dokunduğunu hissetmek de.İki farklı hareket,iki farklı anı;peş peşe.Tenim uçucu duyumsamaların palimpsesti olmuştu ve her bir tabakada kimliğimin damgası vardı.