Mülk gibi söz de, ne senin ne benim.
Cümle gibi aşk da ne senin ne benim.
Söz de,
aşk da, ne benim ne senin.

Mülk gibi söz de ve aşk da
O'ndan.

Kimi zaman sevdiğimizin ne olduğunu bilmeden severiz. Ve insan henüz neyi sevdiğini bilmediği böyle zamanlarda O'ndan başkasını sevdiğini zannedebilir...

Oysa sevmek, en fazla, neyi sevdiğini fark etmek demektir ve biraz da neyi sevdiğini bilendir.

... kendini kaybetmek gibi görünen aşk, aslında kendini bilmek.

Kuyunun dibindeyim, kervanlar bulsun istemem
gömleğim kanlar içinde,
köle pazarlarında satıldım ya...
sensiz geçer akçem yok aşk mezadında...

Ah benim devletim, ah benim ülkem
benim ömrüm...
merhaba...

Ben, Yûsuf,
sınanmış bir kalbin sahibiyim
?öyle buyur, bu kalp senin efendim...

?imdi ben, Yûsuf,
tut ki Mısır'a azizim, efendiyim...

Boynumdaki künyede hâlâ vasfım yazılı:
Züleyha'ya köleyim...

"Züleyha, Yusuf'a bir mektup yazmaya başlayınca
Yusuf diye başladı,
Yusuf diye bitirdi.
Gördü ki hitaptan öteye geçemedi.
Anladı ki aşkın nâmesinde ser-nâmeden öte kelam yok.
Ve Züleyha'nın lügatında Yusuf'tan öte sözcük yok.

İnsan şahittir.Niçin? "dünyaya gelmezden önce yaşanılmış olan kemâli hatırlamaktadır da onun için."

...sûfiler; Allah'a karşı duyulan özlemin daha önce tanımış olmaktan; musikiyi sevmenin, ruhlar âleminde duyulmuş şeyleri hatırlamasından; güzelliği sevmenin de Allah'ı görmüş ve onun güzelliğine şahit olmuş olmaktan kaynaklandığını söylerler."

"bunun için önemlidir işte insanın gördüğü rüyaları hatırlaması."