Batsın bu dünya diyeceğim geliyor. Bir yer, bir şey turistik oldu mu çek kuyruğunu.O artık sirk aslanı sayılır. Hayatımızdan çıkıp gitmiştir. Hayatımız. Öyle bir şey kaldı mı? Derken. Bu acı içinde kıvranırken birden ezanlar patlıyor. Dört bir yanım ezan sesi ile kaplanıyor. Şükür Rabbime, şükür. Ezan sesi semalara yükseldikçe elbette bir hayatımız vardır.

-Bak oğlum! Bu ülke yüz, yüz elli senedir "elden gidiyor" efsanesi ile yaşadı. ... -Bazıları memleketi kurtarılacak duruma sokar ve sonra "memleket elden gidiyor" diye bağırır.

Ölüm dahi üzerinden zaman geçince eskiyor.

Bir çocuğun babası tarafından elinden tutulup cuma namazına götürülmüş olmasının ne kadar etkili bir şey olduğunu o zaman kavradım. Hocanın hutbede söylediklerinden birkaç cümle o manevi atmosferde zihne kazınmış ise mesele yok.

...bildiğim iki tür yaşam tarzı var: biri alaturka (kaldıysa) öteki alafranga (oluştuysa).

Mezar taşına sahip çıkamayan devlet neyine sahip çıkabilir ki?

Ah bu insanoğlu, nasıl bir bilmece?

Dilimizde bir söz vardır, olmuş işin kötüsü olmaz, biz olacağa bakalım diye; üzmeyin kendinizi...

Dilimizde bir söz vardır, olmuş işin kötüsü olmaz, biz olacağa bakalım diye; üzmeyin kendinizi...

Ancak zaman geçer ve olacak olur denilmiş. Olanda da hayır vardır denilmiş. Bunaldım. Demek bunalmamda hayır var idi.