Attığımız her adımın, yıllar sonrasını,bir geleceği belirleyeceğini düşünürsek yaşayamayız

Onlar arkamdan konuşmasınlar birbirlerinin kulağına bire bin katıp beni anlatmasınlar diye bütün hayatımı onların istediği gibi mi geçirecektim ? Tabii ki yapmadım.Umrumda da değildi zaten. Hiç değer vermediğim insanların benim için ne düşündüğünden bana ne? Vız gelir bana! Küçük bir çocukken bile acırdım onlara.Annemin arkadaşları gelip, çaylarını içerken onları izlerdim. Kocalarından ve belki de hiç tanımadıkları insanların hayatlarından başka anlatacak bir şeyi olmayan bu mutsuz kadınlara hep acırdım.

Seyrettiğim filmlerden sonra birkaç gün hep o filmin içinde yaşardım

Hep böyle değil midir, en güzel rüyalardan hemen uyanmaz mıyız ?

"Romancılar garip insanlar "dedi. "Öyle olmasa dünyanın içinde kendilerine başka dünyalar kurmaya kalkışırlar mıydı ?"

Hem zaten İngiliz bir yazarın söylediği gibi "çayla en iyi giden şey aşk ve skandallar " değil midir ?

...insan böyle oturduğu yerden söylenmekle memleketi değiştiremez ki...

Büyük bir haksızlık değil mi ? Karşımıza çıkan her yol ayrımında bir seçim yapmak , birinden vazgeçmek , birilerinden ayrılmak, ötekini seçersek ne olacağını hiç bilmeden , yalnızca düşünerek ya da içimizden gelen sesi dinleyerek (çoğu zaman o da başkalarının sesi tabii) sağa değil sola gidivermemiz, bu sıradan seçimlerle bütün hayatımızı belirlememiz tam bir saçmalık değil mi ?

Ve kadının kalbine giden bir yol varsa , inanın bana sözcüklerden geçer. ..... Başka hiçbir şey doğru söz dizimi kadar bir kadının başını döndüremez

Ne yapalım , gerçekler pek şiirsel değil