Bazen kendimizi bir hayalin içinde sanırız ama aslında yaşadıklarımız gerçektir.Bazende her şeyi gerçek sanırken aslında yalnızca hayal gördüğümüzün farkına varmayız.

Çiçekleri aldığın zaman asla unutamayacağımıza söz verdiğimiz şarkıyı duyacaksın.Uzakların bir anlamı yok.Eğer gerçekten de aramızda,senin bir kere söylediğin gibi gizemli bir bağ varsa,onu taşıyacağını sandığım bu güzel şarkıyı dinle.Seni bana getirdiği gibi beni de sana getirsin.Ne düşündüğünü bilmiyorum.Ama nereye gidersen git peşinden geleceğimi bil. Bazı rastlantılar alın yazısından başka bir şey değildir ve söyle bana onu kim değiştirebilir.

Hatırlamak yorucudur. Ama başarabilirseniz, hiç unutmazsanız, kaybettiklerinizi, resimleri ayrıntıları, yüzleri, kokuları, sesleri hep yanınızda taşırsanız artık onları hatırlamanız gerekmez, çünkü onlar hep sizinle kalır.

Senden ayrı olduğum bir tek an yok, çok uzaklarda olsan bile seni taşıyor herşey kokular, sesler, seslenişler, ne zamandır görmüyor gözlerim, unuttum tanıdığım ne varsa, bir tek senin yüzün, çok uzaklarda olsan bile...

Eğer gerçekten de aramızda, senin bir keresinde söylediğin gibi gizemli bir bağ varsa, onu taşıyacağını sandığım bu güzel şarkıyı dinle...Seni bana getirdiği gibi beni de sana getirsin. Ne düşündüğünü bilmiyorum. Ama nereye gidersen git peşinden geleceğimi bil. Bazı rastlantılar alın yazısından başka bir şey değildir ve söyle bana onu kim değiştirebilir?

Gökyüzü gibi birşey bu çocukluk, hiçbir yere gitmiyor.

Işıkların yanmadığı yerlerde uyuyamam.

Ne garip, hep en sevdiklerimize en söylenecek şeyleri söylemiyoruz ya da söylüyoruz ama o zaman da onlar bizi duymuyor.

O geniş, kırmızı halılarla kaplı merdivenlerden inerken kendi kendime bir oyun tuttururdum. Her basamakta içimden, gelecek, gelmeyecek, derdim. Ve en son basamağı indiğimde eğer, gelecek çıkmışsa sevinirdim.

Romancılar garip insanlar, dedi, öyle olmasa dünyanın içinde kendilerine başka dünyalar kurmaya kalkışırlar mıydı?