Harry kendi içinde bir "insan" bulur, düşüncelerden, duygulardan, uygarlıktan, dizginlenmiş ve yüceltilmiş doğadan kurulup çatılmış bir dünyadır bu; ayrıca, bir "kurt" bulur içinde, içgüdülerden, vahşilikten, acımasızlıktan, yüceltilmemiş, yontulmamış doğadan bir dünya bulur. Varlığının böyle açık seçik ikiye ayrılmasına, birbirine düşman iki yarıma bölünmesine karşın, yine de kurt ile insanın bazı mutlu anlarda birbirleriyle kardeş kardeş geçindiğini görür.

Beden olarak her insan tektir, ruh olarak asla.

Söz dinlemek, yemek içmek gibidir. kim uzun süre böyle bir şeyden yoksun kalmışsa, onun için bundan değerli bir şey yoktur.

Ansızın aklına bir şey gelerek kendi kendisinin sözünü kesti ve, adeta afallamış, şöyle dedi: '' 'Canavarmış' ya da 'yırtıcı hayvanmış', ne aptalca sözler bunlar! Hayvanları böyle sözlerle nitelemek doğru değil. Öyle, çokluk korkutucu yaratıklardır ama insanlardan daha dürüsttürler.''

Hiçbir hayvan yoktur ki, bir ara şaşırsın da ne yapıp edeceğini, nasıl davranacağını bilemesin. Hiçbiri sana yaranmak, kendini sana beğendirmek gibi bir amaç gütmez. Tiyatro nedir bilmez hayvanlar.

Her ulusun, hatta tek tek her insanın uydurma politik 'suç sorunlarıyla' avunmayı bırakıp kendini sorgulaması, işlediği hatalardan, umursamazlıklarından ve kötü huylarından dolayı savaşta ve dünyanın içine düştüğü bütün sefalette ne ölçüde sorumluluk taşıdığını saptaması gerektiğini, ilerideki bir savaşı belki de önleyecek biricik yolun bu olduğunu belirttim.

Ölüme karşı savaş, sevgili Harry, her zaman güzel, soylu, olağanüstü ve saygın bir çabadır; savaşa karşı şavaş da öyle. Öte yandan , böyle bir savaş her zaman umutsuz bir Don Kişotluktan başka bir şey değildir.

Ama benim için aşk, kapısı önünde çekingen bir özlemle beklediğim kilitli bir bahçe idi henüz* Zaman insana geçmişi sevmeyi öğretir* Fotoğraf***

"İnsanların büyük çoğunluğu, düşen bir yaprak gibidir, katılıp gider rüzgârın önüne, havada süzülür, dönüp durur, sağa sola yalpalar vurarak iner yere. Pek az kişi de vardır, yıldızlara benzer, belli bir yörüngede ilerler durur, hiçbir rüzgâr varmaz yanlarına, kendi yasalarını ve izleyecekleri yolu kendi içlerinde taşırlar." Syf;77

Kişiliğiniz, içine kapatıldığınız bir hapishanedir.