İnsanın yargılanmayı reddetmesi,onun kibirli biri olduğu anlamına gelmez.Asıl kibirlilik,yargılamaktır.Cehennem sadece yargılayanlar ve yargılanmayı kabul edenler için kötüdür.Cennetin ve onu meşrulaştıranların tersine,cehennem, özgür ruhun meskenidir.

Sessizlik,zamanla ve sonsuzlukla olan ilişkimizin bilincidir.Aynı zamanda hem sonsuzluktur,hem de bir toz zerreciği.Sessizlik çok boyutlu,çok duyumludur

Deli,uygarlığın anti-kahramanı olacaktır.Standarlaştırma ve totalitarizmin her yere ve her şeye nüfuz etmesine rağmen hala deli olmayı başarabilenler,gerçekten çok güçlü ve eşsiz bireylerdir.

Özgür bir insanın kahramanları olamaz,çünkü kahraman statükoyu simgeler.Taklit edilmesi gereken bir modeli simgeler.Kahraman yaratma özlemi,hepimizin içindeki totaliter eğilimi,güçlü bir kişiye gönüllü olarak boyun eğme ihtiyacını gösterir.

Seçmek suretiyle,BİZ'i,birçok "biz"lere bölüyoruz.Her şeyi kapsayacak anlamda bir sözcük olduğu halde ,biz, genellikle dışlama belirtmek için kullanılır.Biz gerçekte "BİZ"anlamına gelmediği zaman biz anlamına geliyor.

Bütün büyük devrimler azınlıkların devrimleridir.Hepsi de azınlığın eylemiyle mümkün olabilmiştir.Çoğunluk,ancak olay gerçekleştikten sonra bu köklü tarihi değişiklere uymuş ve desteklemiştir

Yaşamı böylesine özel,böylesine benzersiz kılan şey,her şeyin yalnızca bir kere olması.Bunu algılamak,ölümün bilincine varmakla mümkün olabilir ancak.Ölümün bilincinde olmayan insan,yaşadığının da bilincinde değildir.Her anımız ölüm unutkanlığı içinde geçiyor.

...Yaşamın amacı,ölünceye kadar yaşamaktır.

Türümüzün bir özelliği bu. Bir yandan beş para etmeyen şeylere dünyanın parasını verir, bir yandan da maddi değeri yok diye dünyanın en güzel şeylerinin bedava olduğunun farkına varmaz ya da küçümseriz.

"Daha çok seçme olanağımız var, bu yüzden daha çok özgürlüğümüz var. Hayır. Böyle değil. Özgürlüğün esası, bir nesneyi, bir kişiyi, bir düşünceyi ya da bir çiçeği bir diğerine tercih etmek değil. Daha çok bir kucaklama, içine alma eylemi. "Seçme özgürlüğü" bir kavram olarak özgürlük durumuna aykırıdır. Özgürlük, "ya bu ya da şu" değil, "ya hep ya hiç" ya da bir büyüme genişleme eylemidir daha çok."