Rüzgâr yüz kere birden atlayıp bir anda bütün ipleri bıçakla kesilmiş gibi düştü.

Hayatta gri renkler vardır. Hiçbir şey siyah beyaz değildir. Hele sevgiler hiç değildir.

Aşkların en büyüğünün göstergesi, sevdiğine hayatını vermektir.

Dünya sizin yüreğinizde sakladığınız sorunlarla heba edilmeyecek kadar güzel.

Ben boşuna nefes tüketmişim. Sen bari tüketme. Çünkü kimse karşısındakini dinlemiyor, insan doğrularını ve yanlışlarını kendileri bulmak zorundalar.

"İnsanlar çok mu yalan söylerler baba?" "İnsanlar abartırlar yavrum.Özellikle de bilgilerinin az olduğu konuları abartırlar."

Sabah burdaysak akşam ordayız. Günlerin peşinde bir hovardayız. Bazı mısra gibi dudaklardayız. Bazı "kimsin" diye soran bulunmaz.

Kimbilir belki de önemkli olan birlikte Gazali'yi okuyabilmekti, yan yana oturabilmekti bir bahçede. Belki de değildi. Aslında her şey ne kadar önemsizdi düşünürsek, ne kadar uçucu, ne kadar geçici, müphem ve soyuttu. Aslolan ne birlikte kitap okuyabilmek,ne yan yana oturabilmekti bir bahçede, ne sevmek ne de aldatılmamaktı. Aslonan hayattı, hayat ! Ve o hayatın ortasından,içtenlikle ve iyimserlilke seslenebilmekti sevgiliye...

Ne zaman aşık olsam,içimde mis kokulu kızıl bir gül gibi dururdu zaman.

Bahardı sevgilim bahardı, Ve bahtiyar olabilmek için toprakta,havada,suda,her şey vardı,sevgilim,her şey hazırdı,her şey vardı.