İnsanlar doğru ve yanlışları kendileri bulmak zorundalar. (100)

Dargın değildik, birbirimizle kavga etmiyorduk. Birbirimize nerdeyse değmiyorduk bile. Yan yana akan ama suları hiç birleşmeyen iki çeşme gibiydik, aynı evin içinde birbirimizin varlığından, sesinden, nefesinden haberdar, fakat tamamen ayrı kanallarda çağıldayan.

Herkesin yazgısını yazan bir kalem mutlaka vardır.

Bazen bir şarkı sözü bile yol gösterebiliyor insana.

Sen, aşkı aşan bu duyguyu anlamayabilirsin, çünkü anneliği hiç tatmadın.

Ne içindeyim zamanın, Ne de büsbütün dışında A.H.Tanpınar

Uykularından uyandıramadığımız ne çok insan var.

Belleğimin bir yerinde, hayatın bir zamanlar belki çok daha zor ama çok daha keyifli olduğuna dair bir bilgi kırıntısı var gibi. ( syf 11 )

Bize yazılan senaryoyu mu oynuyoruz hayat denen sahnede, yoksa kendimiz mi yazıyoruz alınyazımızı?

Bu dünyada yaşayan herkesin hayatı bir romandı, eğer anlatan iyi bir dinleyici bulduysa.