Çirkin değilim ben. Hatta güzelim. Geri verir ayna bir kadını, biçimsizleştirmeden.

Kendim oldum yeniden. Yarım kalmış bir şey yok. Beyaz beyaz kanayan bir mum gibiyim, Hiçbir şeye bağlı değilim.

Çok az şey var valizime koyacak.

Eski bir yaram vardı, ama iyileşiyor şimdi.

Yitirdiğim ne? Bulabilecek miyim onu, her neyse o?

Birdenbire kâğıda dönüşebilir sokaklar, ama ben, Uzun süren bir çöküntüden çıkan ben...

' Bir erkeğin evlenmeden önce bir kadına verdiği tüm güllere, öpücüklere ve akşam yemeklerine karşın, gizliden gizliye istediği tek şey, evlilik işlemleri biter bitmez kadının mutfak paspası gibi ayaklarının altına serilmesiydi. ''

Dünyayı kendi yok oluşunla yok etmek, ümitsiz egoizmin vardığı asılsız en üst noktadır.

Psikiyatra ihtiyaç duyacak kadar önemli olduğumuzu düşünüyoruz hepimiz. Ama benim tek ihtiyacım uyku, yapıcı bir tutum ve biraz da iyi şans.

Yeats'in kitabından beni çarpan birkaç alıntı yağmak istiyorum: Dryden'ın Lucretius çevirisi üzerine: "Cinsel birleşmenin trajik yanı ruhun daimi bekâretidir." "Cinsel birleşme, ebedi zıtlığı çözme teşebbüsüdür; başarısızlığa mahkûmdur çünkü girdabın yalnızca bir tarafında hayat bulur." Swedenbord: "Meleklerin cinsel birleşmesi tüm benliğin felaketidir..."