Eğer birinden hiçbir şey beklemezsen hayal kırıklığına uğramazsın.

Romalı bir düşünüre nasıl ölmek istediğini sorduklarında damarlarını ılık banyo içinde kesip açacağım söylemişti. Bunun kolay olacağını sanıyordum, küvete uzanıp bileklerimde çiçeklenen kızıllığın berrak suyun içinde dalga dalga kabarışını izleyerek gelincik rengi köpüklerin altına kayıp uykuya dalacaktım. Ama iş bunu yapmaya gelince, bileğimin derisi gözüme öylesine beyaz ve savunmasız göründü ki bir türlü yapamadım. Sanki asıl öldürmek istediğim şey o derinin altında ya da başparmağımın altında atan o ince mavi damarda değil, başka bir yerde, daha derinde, daha gizli ve ulaşması çok daha güç bir yerdeydi. İki hareket yeterliydi. Bir bilek, sonra öbür bilek. Jileti bir elden ötekine geçirmeyi de sayarsak üç hareket. Sonra küvete girip uzanacaktım. Ama aynadaki insan felç olmuş ve hiçbir şey yapamayacak kadar budalaydı.

hiçbir zaman sıcak bir banyoda olduğum kadar kendim olamam

Oysa fizik dersine ilk girdiğim gün ölümden beterdi.

Bayan Guinea bana bir Avrupa ya da Dünya turu bileti vermiş olsaydı da fark etmeyecekti.Çünkü nerede olursam olayım -bir gemi güvertesinde,Paris'te bir sokak kafesinde ya da Bangkok'ta- hep aynı sırça fanusun içinde kendi ekşimiş havamda bunalıyor olacaktım.

Dünyadaki en güzel şey gölge olmalıydı,gölgenin milyonlarca kımıldayan şekli ve çıkmaz sokakları.Büro çekmecelerinde,dolaplarda,bavullarda hep gölge vardı,evlerin,ağaçların,taşların altında ve insanların gözlerinin,gülümsemelerinin ardında gölge vardı ve dünyanın gece tarafında kilometreler boyunca gölge vardı.

Sessizlik bunaltıyor beni. Sessizliğin sessizliği değil bu. Benim kendi sessizliğimdi.

Bir gün bir yerde, Okulda, Avrupa'da, herhangi bir yerde, o boğucu çarpıtmalarıyla sırça fanusun yeniden üzerime inmeyeceğini nasıl bilebilirdim? O sırça fanus ki, içinde ölü bir kelebek gibi tıkanıp kalmış biri için dünyanın kendisi kötü bir düştür.

''Asla istediğim bütün kitapları okuyamayacağım;olmak istediğim bütün insanlar olamayacağım ve yaşamak istediğim bütün hayatları yaşayamayacağım.Kendimi istediğim bütün becerileri edinecek kadar eğitemeyeceğim.Bunları neden istiyorum?Hayatımda mümkün olan zihinsel ve fiziksel tecrübelerin tüm renklerini,tonlarını ve çeşitlerini tatmak ve hissetmek istiyorum.Ve korkunç derecede sınırlıyım.''

Durumun ne kadar umutsuzsa, seni o kadar uzağa saklamaya çalışırlar. sf.166