Zira, dünya tarihi müdahillere katlanamaz, kahramanlarını kendi seçer ve konuyla ilgisi olmayanlara, ne kadar uğraşsalar da, acımasızca haddini bildirir; kaderin ilerleyen arabasından düşen biri artık o arabaya yetişip binemez.

'' zira hayat tecrübesinden yoksun bir genç, ancak anlatılanların ve okuduklarının parlak yanlarını, hayal eder gerçek hayat ve hayat izlenimleri diye.'' s.234

On günden beri tek kelime bile çıkmadı ağzımdan... aslında yıllardır konuşmadım... ama burada durumum daha da zor, belki de her şeyi içime tıktığım için boğuluyorum... artık kamaramda, o mezarda oturamaz oldum, yapamıyorum... insanlara katlanamıyorum, çünkü bütün gün gülüyorlar... bunları çekemiyorum.

Size bir şey sormak istiyorum... aslında size bir şey anlatmak istiyorum. Biliyorum, karşıma çıkan ilk insanla konuşmanın ne kadar saçma olduğunu iyi biliyorum... ama... benim... psikolojik durumum çok feci...öyle bir noktadayım ki, mutlaka biriyle konuşmam gerekiyor... yoksa mahvolacağım...

... insanın sadece karşısındakine karşı görevi yok ki, kendine, devlete, bilime karşı da görevi var... yardım etmeliyiz, elbette, onun için varız... ama bu tip ilkeler her zaman teoride vardır... Peki yardım etmenin sınırı nedir?
Yani bir yerde bitiyor bu görev... insanın kendi hayatı, kendi sorumluluğu başladığı yerde bitiyor... elbette bir noktada bitmesi lazım...

Ben... bu pis sessizlik içinde, insanın ruhunu yiyip bitiren, iliğini kemiğini kurutan bu lanet olası ülkede, utanma kavramını unuttum.

Siz yabancı adam, bu güverte şezlongunda rahat rahat oturan, dünyada gezen adam, bir insanın ölmesinin nasıl bir şey olduğunu bilir misiniz? Hiç ölen bir insanın yanında bulundunuz mu, bedenin nasıl kıvrıldığını, morarmış tırnakların boşluğu nasıl tırmaladığını, boğazın nasıl hırıldadığını, kolun bacağın nasıl direndiğini, her parmağın dehşete nasıl karşı koyduğunu ve gözlerin anlatılamayacak kadar korkunç bir şekilde nasıl yerinden fırladığını hiç gördünüz mü?

İnsan eğer her şeyi kaybettiyse, son kalan şey uğruna çılgınca savaşır...

İnsanın tek sahip olması gereken hak, istediği gibi geberebilmesidir... ve bu esnada başkasının yardımına gerek duymamasıdır...

Benim gibi insanları yok edecekler, yaşamak için birazcık hava bile bırakmayacaklar. Peki nereye kaçmalı? Dünya bize kapılarını kapatacak, bense yabancı ve düşman olarak hor görüleceğim bir devletin tutsaklığında yaşamayı istemiyorum. (Önsöz)