Grenouille'un iç evreninde hiç mi hiç nesne yoktu, ancak nesnelerin kokuları vardı.

Her sanatta ve zanaatta yetenek hiçbir şey ifade etmez, ama deneyim, alçakgönüllükle, çalışkanlıkla elde edilmiş deneyim her şeydir.

Bu güne kadar hep, büzülüp uzaklaşması gereken şeyin genel olarak dünya olduğunu sanmıştı. Oysa dünya değil insanlardı. Öyle görünüyordu ki dünyada, insanları boşalmış bir dünyada pekala yaşanabilirdi.

Parfüm zaman içinde yaşar;gençliği,olgunluğu,yaşlılığı vardır.Ve ancak hayatının üç çağında da aynı hoş biçimde koku veriyorsa başarılı olmuş denebilir.

Evet , burası onun ülkesiydi ! Eşi olmayan Grenouillistan .

Kokulara egemen olan ,insanın kalbine egemen olurdu.

?Koku, soluğun kardeşiydi. Onunla birlikte insanların içine giriyordu, yaşamak istiyorlarsa karşı duramıyorlardı. Hem de tam orta yerlerine giriyordu koku, doğrudan kalplerine ve orada akla karayı ayırır gibi ayırıyordu ilgiyle aşağılamayı, iğrentiyle zevki, aşkla nefreti. Kokulara egemen olan insanın kalbine egemen olurdu.? (S. 166)

?On sekizinci yüzyılda Fransa?da, dahi ve iğrenç kişiler yönünden hiç de yoksul olmayan bu dönemin en dahi ve iğrenç kişilerden biri sayılması gereken bir adam yaşadı.? 1

Bugüne kadar hep, büzülüp uzaklaşması gereken şeyin genel olarak dünya olduğunu sanmıştı. Oysa dünya değildi, insanlardı. Öyle görünüyordu ki dünyada, insanları boşalmış bir dünyada pekâlâ yaşanabilirdi.

"..Aşk nasıl tanımlanagelmiştir? Sokrates'in Phaidros'ta ifade ettiği coşkunluk hali midir ya da bir tür delilik midir aşk? Stendhal'in ifade ettiği gibi ölümle doğal bir ilişki içinde midir? Yoksa düpedüz ahmaklık mıdır?"