Yaşamakta olandır benim övmek istediğim, o da kıvranır alevlerin ortasında ölmenin özlemiyle...

"Aşkın bedeli her zaman akıl kaybı, teslimiyet ve bunun sonucunda meydana gelen ergin olmama hali ile ödenir..."

"Aşk, hiçbir ölümlünün yakasını kurtaramayacağı bir güçtür ve aşkın ışığı bazen ölüler diyarının en karanlık köşelerine bile sızabilir..."

Bizi aptallaştıran ve kabalaştırma potansiyeli olan şey nasıl olur da en büyük mutluluk olarak hissedilip tanımlanır..? Aşk nihayetinde bir hastalık mıdır, en güzel hastalık değil de en korkunç hastalık mıdır..? Yoksa etkisinin yararlı mı zararlı mı olacağı, dozajına göre değişen bir zehir midir aşk..? Sokrates, koş yardımımıza..!

Hiç kimse bana sormazsa biliyorum da, biri sorup da ona açıklama yapmam gerektiğinde bilmiyorum...

Güzellik, erdem, mutluluk, mükemmellik ve hatta ölümsüzlük bunların hepsi de, aşığın maşukta yansımasını gördüğü ilahi özelliklerdir...

... bilindiği üzere ozanlar bildikleri konu üzerine değil, bilmedikleri konu üzerine yazarlar ve bunun nedenini bilmemekle birlikte, bilmek için yanıp tutuşurlar...

"Çocukken romanlardaki insanların neden tuvalete gitmediğini merak ederdim hep..."

Ne budalaca..!Şimdi de şiirin sözlerini unuttum. Ama ziyanı yok, çünkü şiirin anlamı kesinlikle hatırımda.Şöyle bir şeydi: ''Yaşamını değiştirmelisin..!''

"Ama, rastlantıyla ya da sürgit arayarak gerçeğe götüren yolu bulan olursa, o günden sonra hiç huzur ve rahat bulmasa da, bunun için kendisine teşekkür eden çıkmasa da, sonuna kadar gitmeli o yolu... "