"Ama solunan hava, yüzülen su, oturup kalktığın insan, yürüdüğün yol seni değiştirir."

-... Zorla güzellik olur mu? Doktor gevrek gevrek güler. - Olur, olur. Hayat bize bunu öğretiyor. Bazen yani yerine geldiğinde "Buyur kardeşim sen önden geç." diyeceksin. Gül söze karışır: - Bazen dediniz, ne zaman yani? Doktor kesin konuşur: - Kriz anlarında

hayatım üzerine kiminle konuşabilirim ?

insan bu dünyaya niçin gelir ? heralde bahçe kurmaya.

-Bu rüzgar neyin nesi? +Samyeli, Sam! -Kim lan bu Sam!?

-Ben bir bibliyomandım Murat Bey. -bibliyoman?!... -Evet, Türkçesi kitap hastası, kitapsever. -Ne var bunda. Keşke yurdumuzun insanları, herkes, sizin gibi kitapsever olsa. -Yoo... O kadar kolay değil. Basit değil... Balın ben size anlatayım. Bu bir hastalık. Üstelik alanındaki benzerlerine nazaran en hafifi. -Başka türleri demi var. -Ohoo. Çok var, çok... Şimdi size kısaca zaman tarif edeyim. Kitapçalarlar vardır. Bunlar normal yollardan kitap sahibi olmak istemez. İllaki çalacak, ancak o zaman tatmin olur. -Yok ya!.. -Evet öyle... Kitap delileri vardır mesela. Bunlarda kitap toplama arzusu durdurak bilmez. Kitabı okumak için almazlar, seyretmek, üzerinde yatıp uyumak, okşamak için edinirler. Bazıları da kitapgizlerdir. Kitabı kilit altında tutar, kimseye göstermez, kıskanırlar. Kitap düşmanları vardır; kitaptan tiksinir, nefret eder, elini bile süremez. Sonra kitap yakanlar, kitap yırtanlar, kitapperestler. -Vay be!.. Ama bunlar çok afedersiniz, yani bir tür manyak oluyor değil mi? -Elbette. Nasılsa içlerinde bende varım. -Sizinkisi hangi sınıfa giriyordu. -Benimki en zararsızı. Kitapsever, tutkun. Kitapları seçip alırlar ama kafalarına koydukları kitaba sahip olmak için her fedakarlığa katlanırlar. Sahip oldukları kitaplardan başkalarına övgüyle ahsetmekten hoşlanırlar...

Ama insan sadece kaştan, gözden, gövdeden mi ibaret? Ayna dediğin, taşı toprağı, evi sokağı da gösteriyor. Mühim olan bu vücudun içini görebilmek. Kalbin aynasında ne var, ona ulaşabilmek. Ne demişler; "Kendini Bilen Rabbini Bilir."

.. Zorla güzellik olur mu? Doktor gevrek gevrek güler. - Olur, olur. Hayat bize bunu öğretiyor. Bazen yani yerine geldiğinde "Buyur kardeşim sen önden geç." diyeceksin. Gül söze karışır: - Bazen dediniz, ne zaman yani? Doktor kesin konuşur: - Kriz anlarında

Bir insanı anlamanın zor olduğunu söylüyorum. Hiç kimse dışarıdan görüldüğü gibi değildir ve bir insanı tanımak yıllar alır. Hatta uzun zamandır tanıdığınız, dost olduğunuz biri, bir an gelir, öyle bir iş yapar, öyle bir söz söyler ki; parmağınız ağzınızda kalır ve "Vay be, ben bu adamı tanıyamamışım drtmek ki" dersiniz.

- mutluluk fotoğrafa yansır mı acaba? Fotoğraf dediğin neyi gösterir? - ıssız dağların garip yolcusu