Elimi tuttu ve beni ayağa kaldırdı. Kolları belime dolandı ve başını öne eğip de konuştuğunda, dudakları yanağıma sürtüyordu. "Ben seninle ciddi düşünüyorum Avery. Beni gerçekten istiyorsan, al seninim."

"....ciddi olduğumu bilmeni istiyorum. Sen öylesine takıldığım bir kız değilsin. Yatak arkadaşım da değilsin. Benim için bunlardan çok daha fazlasısın."

... aşkın nasıl bir his olduğunu biliyordum artık köpük köpük bir sıcaklıktı.

Ellerimi alıp kalbinin tam üstüne yerleştirdi. "Benim umudum var," dedi, gözlerini bir an olsun gözlerimden ayırmadan. "Umudum var çünkü seni seviyorum, ben seni kaç zamandır seviyorum Avery. Muhtemelen bunun farkına bile çok sonraları varmıştım."

"Bu..bunu anlatacak kelime bulamıyorum." Başını iki yana salladı, gözleri ışıl ışıldı. "İyi misin?"
"Mükemmel," dedim, yüzünü ellerimin arasına alarak. "Mükemmeldin."
Cam ağzını benimkine yaklaştırdı. "Yalnızca seninle birlikte olduğum için."

Beni öpmesini seviyordum, sanki özümü içiyordu. Beni bir kere öpmeyegörsün, ellerinde eriyordum. O derece güzel öpüyordu.

Cam'in göğsüne yaslanıp ellerimi yukarı kaldırdım ve yanaklarını ellerimin arasına aldım. Dudaklarını kendime çektim ve onu yumuşakça öptüm. "Teşekkür ederim."
Dudaklarının bir köşesi yukarı doğru kıvrıldı. "Ne için?"
"Beni beklediğin için."

İlişkimizden çıkaracağım en büyük ders hep buydu.
Aşk bir hediyeydi.

"Sen ciddi misin yahu? Peşimizde gözü dönmüş uzaylılar varken yapman gereken onu öpmek mi?"
"Onu öpmek daima yapılacak en doğru şeydir."

"Luc o herife güveniyor olabilir ama ben güvenmiyorum."
Gözlerimi devirmemek için kendimi tuttum. "Koşup boynuna sarılacak değilim ya."
Boş bir ifade takındı. "Umarım öyle bir şey yapmazsın. Kıskanabilirim."
"O ağaca sarılsa bile kıskanırsın sen." dedi Archer.
"Belki." Damon arabanın arkasında bir boşluğa park etti. "Böyle de ilgi düşkünüyümdür."