Biz insanız, kadın ve erkeğiz. Ölü varlıklar ya da makineler değiliz. Sizin olduğu gibi bizim de kalplerimiz, duygularımız, isteklerimiz, hatıralarımız, korkularımız, sevinç ve üzüntülerimiz var...

Hayatımızda hiçbir zaman güzel şeylerin hayalini canlandırmadık. Ölüm hariç hiçbir şeyin hayalini kurmadık...

Ne de olsa ruhlar da denizler gibidir; derinlik ancak derinliklere yanıt verir...

?Yaşamın tadını çıkarın; canını değil...''

?Yaşamın tadını çıkarın; canını değil...''

"Ne iyimser bir yaradılışın var senin..!" dedim. Herbert, "O olsun bari, nasılsa başka bir zırnığım yok," dedi...

"İnsanın kaderinde ne varsa, o olacaktır. Kaderinde burada öleceği yazılıysa, burada ölür. Yok, başka yerde yazılıysa, başka yerde ölür..."

Bir erkeğin, ya da bir çocuğun vicdanı tarafından suçlandırılması korkunç bir şeydir. Ama, insanın vicdanında taşıdığı gizli yükle pantolon cebinde taşıdığı gizli yük birleşince çekilen acı çok ağırdır...

Kendi kendini dolandıranların yanında dünyanın başkaca tüm dolandırıcıları hiç kalır...

Unutulmaz bir gün oldu bu benim için; hayatımda çok büyük değişmeler yaptı çünkü. Ama zaten herkesin hayatında öyle değil midir..? Ömrünüzdeki sayılı günlerden bir tekini yaşanmamış sayalım kaderinizin akışı kim bilir ne kadar başka olurdu. Bu satırları okurken bir an durun, hayatınızı saran o uzun zinciri düşünün... İster demirden olsun, ister altından, ister dikenden olsun, neden olursa olsun... O sayılı günlerden biri yaşanmayıp da ilk halkası meydana gelmeseydi bu zincir belki de hiç örülmezdi...