Gerçek mutluluk,yavas yavaş ,azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış acimizla ,çevremizde,cevremizdekilere karşı davranisimizla doğrudan doğruya ilgili ve orantılıdır.mutluluk,birbirini tamamlayan ufak tefek seylerin birikmesinden doğuyor.

Bari ben,oglunun yolunu böyle gozleyen anaların sonuncusu olsam...Allah kimseye demir rayları kucaklatmasin ,hiç kimsenin başını traverslere vurdurtmasin.

İnsan insana nasıl bu kadar acımasız olur, bu kadar nefret duyar?

Fikirler catismasindaki kucuk bir nokta, dusmana oldurucu bir darbe indirmeye yeterdi

Oysa insanlar düşünen yaratıklar olarak ortaya çıkışlarından beri kendilerini daha iyi tanımaya çalışmışlar; ama bütün çabalarına rağmen şu soruya bir cevap verememişlerdi: Kötü, hemen hemen her defasında, niçin ?iyi?den daha güçlü olarak ortaya çıkıyor?...

Bu umutların bedeli gelecekte dökeceği gözyaşları olacaktı. Çünkü, hayalden doğan umutlar, genellikle zaman içinde kırılıp gider, temelleri yoktur. Tıpkı köksüz bazı ağaçlar, çiçekler gibi? Hayallerin trajik kaderi budur. Ama yine de hayalsiz yapamayız. İyiyi ve kötüyü tanıyacağımız yolda yürüyebilmek için hayaller gereklidir?

?insanların karakterleri o kadar karmaşıktır ki en gelişmiş, en hassas bir bilgisayar en normal insanlar arasında bile ortak bir davranış eğrisi çizemez.

Her yüzyıla özgü dogmaların ötesinde sürekli olarak geleceğe uzanan ve ulaşan tek şey müziktir? Kelimelerle ifade edemediğimizi onun duyurabilmesi de bundandır.

Geçmişi hatırlama, yaşayanlara özgü değil midir? Hayata veda vakti geldiğinde insanın elinde kalan ve tadını çıkaracağı son varlıklar, son zenginlik değil midir?

Tarihi durdurmak mı? Kimse durduramaz onu. Benim istediğim, insanların düşünce ve hareketlerinden kötüyü çıkarmaktır. Benim tek amacım budur.