Belki de şahsiyet dediğimiz şey, hafızanın ambarındaki maskelerin zenginliği ve tesadüfü, onların birbiriyle yaptığı terkiplerin bizi benimsemesidir.

Modern hayat ölüm düşüncesinden uzaklaşmayı emreder!

Mektep, gençlik için daima ehemmiyetlidir. Her şeyden sarfınazar o yaşlarda ömrün en azaplı meselesi olan "Ne olacağım?" sualini geciktirir. Bırakın ki vaktinde yetişir, sonuna kadar sabreder, aktarmaları tam zamanında yaparsanız, içindekini behemehal bir yere götüren trenlere benzer. Ben bu trenden vaktinden çok evvel adeta çölün ortasında inmiştim.

..., insanların yalnız hakkıyla yapabilecekleri işle meşgul oldukları bir dünyada yaşamanın nasıl bir saadet olabileceğini düşünmemek,böyle bir dünyayı özlememek imkansızdı.

Bu işte eski, yeni yoktur. En iptidai insan ile aramızda hiçbir fark olamaz. Şuur hayatı yahut şuuraltı hayatı her yerde birdir. Psikanaliz...

Hastasınız... diye kesip attı. Psikanaliz çıktığından beri hemen herkes az çok hastadır.

İnsanoğlu insanoğlunun cehennemidir. Bizi öldürecek belki yüzlerce hastalık, yüzlerce vaziyet vardır. Fakat başkasının yerini hiçbiri alamaz.

Oyun, dışarıdan yaptığı bir hareket değildi; onun içine girmiş bütün vücudunu ayrı ayrı çalıştırıyor, bir şeyleri didikletiyor, gagalıyordu.

Hepsinin bizden bir ayrılış hikayesi ve içimizden bir türlü gitmeyen bir hatıra çehresi vardı.

, bu saatler nazik aletlerdir, böyle tartaklanmağa gelmez, bakın şunun arkasına, bu fabrika işi değil, el işi... Sanki ustadan ustaya mektup, ama, belli ki, size yazılmamış..