Bir kez düşünmeye başladın mı, son dört bin yıllık kendi "uygarlığını" da ölçüp biçmeye başlayacaksın, işte o vakit, şaşkınlıktan ağzın bir karış açık kalacak. Kendi gazetelerinin, tören yürüyüşleri, allanıp pullanma, madalyalar, kurşun sıkmalar, ipe çekmeler, yüze gülüp ardından sövmeler, ustalıklı hileler, seferberlikler, ateşkesler, sonra gene seferberlikler, anlaşmalar, savaş talimleri ve bombalamalardan başka bir şey yazmadıklarını görecek, bunun nasıl olduğunu, başına gelecek felaketleri nasıl da sezemediğini bir türlü anlayamayacaksın.

Senin "kamuoyu" dediğin şey, bütün küçük adam ve küçük kadınların görüşlerinin toplamıdır. Her küçük adam ve küçük kadının doğru ve yanlış görüşleri vardır. Yanlış görüşleri vardır, çünkü başka küçük adam ve küçük kadınların yanlış görüşlerinden korkmaktadırlar. Bu korku yüzünden doğru görüşler dile getirilmez.

Büyük savaşçıların yaptığı kötülükleri değil de, büyük adamların düşüncelerini içinde duyabildiğin an, çocuklarının öğretmenlerine politikacılardan çok daha fazla ücret verildiği an, kadınla erkek arasındaki sevgiye, bir evlenme cüzdanına gösterdiğinden daha büyük bir saygı duyduğun zaman güzel olacak yaşamın.

Yeni yetişmiş kızının sevgiden duyduğu mutluluk seni öfkelendirmek yerine sevindirirse, insanların, cinsel organlarıyla oynayan çocukları cezalandırdıkları günler çok gerilerde kalmış ve sen "hey gidi günler" diyerek başını sallıyorsan, sokaktaki tüm insanların yüzünden özgürlük okunduğu, üzüntü ve sefalet yerine canlılık ve neşe fışkırdığı gün; insanlar, bu dünya üzerinde artık içeri çekilmiş, kasılmış karınları ve ölü cinsel organlarıyla yürümediği gün yaşamın mutlu olacaktır.

Önemli olan tek bir şey vardır: Sakıngan ve korkak kimselerin yürüdüğü yoldan başka bir yönü gösterse, seni sürüden ayırsa bile, yüreğinden gelen sesi dinle. Yaşam, zaman zaman sana dayanılmaz acılar verse de, küsme, kaba davranma ona karşı.

"Sen yalnızca çorbaya kepçe daldırmasını bilirsin, yalnız almasını bilirsin sen. Bir şey yaratamaz, veremezsin çünkü temel bedensel davranışın sürekli olarak kendini tutmanı ve kin gütmeni gerektiriyor; çünkü içinde gerçek ve doğal sevgi ve verme duygusu uyandığında birden paniğe kapılıyorsun."

"Mutluluk gökten yağmaz, kazanılır."

"Büyük adamı yalnızlığa ittikten sonra, ona yaptıklarını unuttun gitti. Kalktın, bir başka saçmalık yumurtladın, bir başka küçük bayağılık yaptın, bir başka derin yara açtın. Sen, unutursun küçük adam ama büyük adam, doğası gereği unutmaz."

"Bugün attığın her adım, senin yarınki yaşamındır."

"Kendi boynunu ipe dolamadan beni asamazsın sen küçük adam."