Kişi gerçekten çaba gösterdiğinde, başına açabileceği belaların sayısına inanamazsın. Ve her şeyin bir şekilde en iyi sonuca varacağına inanırsa kurtulabileceğin belaların sayısına da inanamazsın.

'' Hez? O yiyecek değil. Sanırım o masa dekorasyonu.''
'' Ama güzel. Tadı tıpkı daima gibi. ''

Ve sonra
uyumaya devam etmek için çabalayarak,
bunun sonsuza dek sürmesini dileyerek,
düş bitince bir daha asla geri dönemeyeceğinizi bilerek,
... uyanıyorsunuz.

Ve üstünde var olan ne varsa, bir gün eriyecek biraz önce uçup giden şu hayali gösteri gibi. Dumanı bile kalmayacak ardında. Rüya dediğin şey de bizlerden oluşur işte, ve minicik ömrümüzü yine bir öykü noktalar.

"Melekler yozlaştığında, Richard, herkesten daha beter olurlar. Unutma ki, şeytan da bir melekti."

Şarkılar kalıcıdır. Şarkılar süreklidir. Bir şarkı doğru söylendiğinde, imparatorları maskara eder, hanedanları devirir. Şarkıların anlattıkları olaylar ve insanlar, toprağa, düşe ve yokluğa karıştıktan çok sonra bile yaşamaya devam ederler. Şarkıların gücü budur.

Şişko Charlie çocukken Bayan Dunwiddy'yi ekvator Afrika'sında, iki ayağı üzerine daha yeni doğrulmuş insansı yaratıklara, kalın camlı gözlüklerinin üzerinden ayıplayarak bakarken tahayyül ederdi. Evrim sürecini henüz tamamlamış, tedirgin bir Homo habilis'e "Ön bahçemden uzak dur, yoksa kulağına kemeri yersin," derdi kadın.

Şişko Charlie birkaç tanrı adı hatırlamaya çalıştı. "Zeus?" diye sordu. Bayan Higgler, çaydanlığın suyun kaynamasını zapt etmeye çalışması gibi bir ses çıkardı. Şişko Charlie, Zeus'un yanlış cevap olduğuna kanaat getirdi. "Eros?" Kadın, patlama gibi başlayıp kıkırdamayla biten bir ses daha çıkardı. "Babanın, tüylü bir alt bezi dışında çırılçıplak, elinde kocaman bir yay ve ok tutan halini gözümün önüne getirdim de..." Biraz daha kıkırdadı. Sonra biraz kahve içti. "Tanrıyken," dedi, "o zamanlar ona Anansi derlerdi."

Öyküler örümcekler gibidir, uzun bacakları vardır ve öyküler aynı zamanda örümcek ağı gibidir; insan onlara yakalanır ama sabah çiğinde bir yaprağın altında, zarifçe birbirlerine nasıl bağlandıklarını görmek de çok güzeldir.

"Ben dünyanın gelmiş geçmiş en güçlü, en kuvvetli, en muhteşem adamıyım," demiş Anansi zift adama. "Aslan'dan daha yırtıcı, Çita'dan daha hızlı, Fil'den daha güçlü, Kaplan'dan daha korkuncum."