- Aşk için bir rüyaya yat, dedi falcı. O gece hiç uyumadım.
- Hani derler ya insan ölürken hayatı bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçermiş, yok çocuğum, yalan. Ben ölüyorum ve hayatım bir film şeridi gibi gözlerimin önünden falan geçmeyecek. Hissediyorum. Ben unutmak istiyorum doktorcuğum. Eskiden olan her şeyi unutmak. İnsan ölürken geçmişi hatırlarsa çok üzülür değil mi? İnsan ölürken kendi kendini niye üzsün ki!
- "?Sadece geceleri sokağa çıkıyormuş diyorlar. Peki, anlayabilir misiniz, neden? Evin bulunduğu yer geceleri hiç tekin değilken.. ?Onun için asıl tekin olmayan gündüzler...çıplak gözle görünebileceği haller. ?Çirkin ya da sakat mıymış? Görünmesini istemediği bir hali mi varmış? ?Hayır. Yalnızca üzgünmüş...çok üzgün."
- "Çok ağlattınız beni, çok.Ama insan kötü şeyleri çabuk unutuyor.Bakın şimdi size çay demleyeceğim" ?Şehri avucumun içine alsam, elimde bir bez, her yanını ovalayıp parlatsam? " ?Kadın değilim ben, Doğurmadım, sevişmedim, O kapıdan geçmedim. Daha içime çökmedim.?
- Sanır mısın ki, ölünü gömdüğün o mezar, emaneti sonsuza kadar saklar. Aç bak. Bütün mezarlar bomboş. Kara delik dedikleri, öyle sandıkları gibi, fezada değil toprağın içinde. sy-152
- Bu şehir yüzyıllardır erkektir ve kadınları sevmeyi bilmez.
- "Mezarlar! Mezarlar insanların geçmişidir. Ziyaret etseler de, etmeseler de. Geçmişimizi göme göme... İnciler sahte. Mezarlar boş. Sanır mısın ki, ölünü gömdüğün o mezar, emaneti sonsuza kadar saklar. Aç bak. Bütün mezarlar bomboş. Kara delik dedikleri, öyle sandıkları gibi, fezada değil toprağın içinde. Toprağın ta dibinde bir sürü kara delik var ve sen geçmişin olan ölülerini toprağa emanet ettiğini sanırken, aslında küçücük ve derin çok derin, uçsuz bucaksız kara deliklerden içeri atıyorsun. Ara bak bakalım mezarlardan birinde, herhangi birinde, ölünü, herhangi bir ölünü koyduğun gibi bulabilecek misin?"
- ?Şehri avucumun içine alsam, elimde bir bez, her yanını ovalayıp parlatsam. Şehir tehditten arınır mı? Binbir çeşit kadınlık hali yepyeni bir kadere kavuşur mu??
- ''Hayatın devam etmesi için karmaşa gereklidir. O böyle düşünüyor. Cennet ancak bir ütopya olabilir. Ama kaos gerçeğin ta kendisidir.'' ''Eğer tanrı hayatın mutluluklardan müteşekkil bir şey olmasını isteseydi, dünya dönmezdi. Kasırgalar çıkmazdı. Nehirler yataklarından taşmazdı. Yeraltından yeryüzüne lavlar fışkırmazdı. Yıldırımlar düşüren, toprağı çatlatan, karaları denizlere, denizleri karalara akıtan o kadim irade madem kaosu seviyor, insanın tek kurtuluşu bu kaosla uyum içinde devinmektir.''
- Sakın bana ismini sormayın Sakın gözlerimin tam içine bakmayın Yanımdan geçerken bana dokunmayın. Varsayın ki burada değil, oradayım. Oraya siz gelemezsiniz. Köprüleri yıktılar, gemileri yaktılar, yollar kayboldu. Ben başkayım. Ben uçurumlar kadar tehlikeli. Dereler kadar tekinsiz. Rüzgârlar kadar esriğim.