Korkudan kurtulmanın tek yolu da nefretti.

Bir anlık içgözlem, kendi deneyimlerimizin büyük bölümünün tanımlanamadığını gösterecektir.

Devinim içindeki ne idüğü belirsiz bir dünyada cinsel istek, kesinliğe ve güvene duyulan özlemle vurgulanır: Sevgilimle, yaşamım biçim kazanıyor. Durağan, hiyerarşiye dayalı bir dünyada cinsel istek, bir başka güven seçeneğine duyulan özlemle vurgulanır: Sevgilimle özgürüm. Genellemelerin tümü temelde ters düşer cinselliğe.

Bir şeyin tanımını yaptığınızda, adını koyduğunuzda onu kendinizden uzaklaştırmış olursunuz. Hiç de değilse bir ölçüde.

Dokunulanın gerisinde, dokunulamayan ve görülemeyen vardır.

Orman, dağ gibi kül yutmaz değildir. Deniz gibidir, içinde olup biten her şeye hoşgörülüdür.

Nerede yaşıyorsun sen? Parmak uçlarında mı? Yüreğinde mi? Düşlerinin çukurunda mı? Omuzların boyunca mı? Üstteki deri tabakasıyla giysilerin arasındaki loş, havasız boşlukta yaşıyorsun sen. Asma kattaki gözlem odanda yaşıyorsun. Tutkuların isilik kızartısından farksız.

Benim neyimi seviyorsun? diye soruyor. Düşlerini, dirseklerini, güvenliğinin dört yanını kuşatan kuşkularını, saçının olağandışı sıcaklığını, elde etmek istediğin ama korktuğun her şeyi, şu ufacık...

Kadınlar, başkalarının yanında her zaman odak dışında görünürlerdi ona. İlgisini onlarda yoğunlaştıramadığından değil, kadınların çevredekilerin baskılarına ve beklentilerine uyup sürekli olarak yüz değiştirmelerinden.