Kuşku altında olan için hareket, hareketsizlikten iyidir, çünkü hareketsiz duran, kendisi de bilmeksizin, hep bir terazinin kefesinde olabilir ve günahlarıyla tartılabilir.

Mantık istediği kadar sarsılmaz olsun, yaşamak isteyen bir adama direnemez.

"Gregor Samsa bir sabah bunaltıcı düşlerden uyandığında, kendini yatağında dev bir böceğe dönüşmüş olarak buldu. Zırh gibi sertleşmiş sırtının üstünde yatmaktaydı ve başını biraz kaldırdığında bir kubbe gibi şişmiş, kahverengi, sertleşen kısımların oluşturduğu yay biçimi çizgilerle parsellere ayrılmış karnını görüyordu; karnının tepesindeki yorgan neredeyse tümüyle yere kaymak üzereydi ve tutunabileceği hiçbir nokta kalmamış gibiydi. Gövdesinin çapıyla karşılaştırıldığında acınası incelikteki çok sayıda bacak, gözlerinin önünde çaresizlik içerisinde, parıltılar saçarak sallanıp durmaktaydı."

Ormanda yolunu yitirmiş çocuklar gibi terkedilmişlik içerisindeyiz. Önümde durup bana baktığında, ne sen benim içimdeki acıları anlayabiliyorsun ne de ben seninkileri ve senin önünde kendimi yere atsam. Ağlasam ve anlatsam bile, biri sana cehennemi sıcak ve korkunçtur diye anlattığında cehennem hakkında ne bilebilirsen, benim hakkımda da ancak o kadarını bilebilirsin"..

Uykusuzluktan kendimi kurtarmak için küçük bir gezintiye çıkmıştım bugün o mühendisle. Sana bir kart yazdım, ama imzalayıp gönderemedim... Bir yabancıya yazar gibi yazamıyorum artık sana.

"Düş,gerçekliği,tasarımı aşan gerçekliği ortaya çıkarır. Yaşamın korkunç,sanatın ise sarsıcı yanı, işte budur."(kitap sonunda yer alan düşünceler bölümünden)

Kafesin biri, bir kuş aramaya çıktı.

Otelcinin karısı bir defasında Klamm'ı bir kartala benzetmişti de K.'ya benzetme gülünç gelmişti ama artık öyle gelmiyordu; kartalın uzaklığını, o ele geçirilmez yuvasını, K.'nın henüz asla işitmediği çığlıklarla, belki salt bunlarla aralanan suskunluğunu, yukarıdan aşağı nüfuz eden, böyle olduğu da asla kanıtlanamayıp asla yadsınamayan bakışını, ancak birkaç dakika göze görünerek yukarıda anlaşılmaz yasalara uyup çizdiği ve K.'nın aşağıdaki yerinden yok edilmesi olanaksız çemberleri düşündü.

Bu hep boş yollarda kim ne yapar çizmeyi, Allah aşkına?

''Herkes beraberinde taşıdığı bir parmaklığın ardında yaşıyor. Şimdi hayvanlarla ilgili bunca şey yazılmasının nedeni de bu. Özgür ve doğal bir yaşama duyulan özlemin ifadesi. Oysa insanlar için doğal yaşam, insanca yaşamdır. Ama bunu anlamıyorlar. Anlamak istemiyorlar. İnsan gibi yaşamak çok güç, o nedenle hiç olmazsa kurgusal düzeyde bundan kurtulma isteği var.''