Ve bütün lanetlenmiş ruhlar gibi, daima, düşünmenin yaşamaktan daha değerli olduğunu hissedeceğim. 27

Hep anı yaşarım. Gelecek; bilmeyeceğim. Geçmiş; artık benim olmayan. 53

Özünde; hayat tekdüzedir. Bu nedenle mutluluk hayatın tekdüzeliğine mükemmel bir uyuma dayanır. Kendimizi tekdüze yaparak, hayatla eşitleniriz. Böylece tastamam yaşarız. Tastamam yaşamak da mutlu olmaktır. 63

Bu yüzden sıcak bir günde Acı çekiyorsam onun tadını çıkardığımdan Ve uzanıp yatıyorsam çayırda Yumarak ısınan gözlerimi, Gerçekliğe boylu boyunca uzanmış bedenimi hissederim. Bilirim gerçeği ve mutluyumdur.

Çiçek, yazgım gözler için koparmıştı beni. Ağaç, ağızlar için toplanmıştı meyvalarım. Nehir, sularımın yazgısıydı benim içimde kalmamak. Boyun eğiyorum ve nerdeyse mutlu hissediyorum kendimi. Nerdeyse mutlu, üzgün olmaktan yorulmuş biri gibi.

Neden biricik hayatımıyalnızca Düşlerden bir hayat yaptım ben?

Bir fincan kahve; loş bir odada, yarı kapalı gözlerle içilen, kokusu içe işleyen bir sigara? Hayattan bu gerçeklikten başka talebim yoktur, bir de düşlerimden? Az mı bu? Bilmiyorum. Hem az nedir, çok nedir, onu biliyor muyum?

Çöküş, bilinçaltının tamamen yitirilmesi demektir, çünkü bilinçaltı yaşamın temelidir.

Kalp düşünebilseydi, atmaktan vazgeçerdi.

Mükemmellik insanlık dışıdır çünkü insanlık kusurludur.