"Oysa gıybet etmek, yani o anda orda olmayan bir insanı çekiştirmek, bilip bilmeden onun hakkında ileri geri laf sarfetmek yakıştırma ve suçlamalarda bulunmak, bedeli ağır bir günah. Bunu görmüyorlarmı?"

Attığımız her adım, yaptığımız her işte kendimizi yansıtırız. Budur çözülmesi gereken bilmece ...

Ona kalsa evde oturup,kafasını bir romanın sayfalarına gömerek saatler geçirmeyi tercih ederdi.Kitapları severdi,hemde çok.Kainatla aradındaki bağ kelimelerden geçerdi.Yalnızlıkla da arası çok iyiydi.

Kitaplardı onun vatanı ama aynı zmaanda daimi sürgün diyarı.

Hangi yoldan gitmeliyim hayatta?

İnsan aşka teslim olduğu anı her zaman bilirdi.

Hani derlerdi ya, insan yılın ilk saatlerinde kendini nasıl hissediyorsa senenin geri kalanı da aynı ruh halini korur. Bu laf doğru olmasa da isabet olurfu. Zira yeni yılın bu ilk gününe yüreğinj ablukaya alan karmakarışîk hislerle başlayacaktı Peri.

Kendi sorunlarımız için başkalarını suçlamak.Varsa yoksa,işimiz,dış güçleri eleştirmek.Niye,çünkü bu kendimizi eleştirmekten daha kolay geliyor!

Kendisini fareye çeviren kişi, er ya da geç kedilere yem olur.

Hayat, olduğundan daha matematiksel ve düzenli görünebilir, halbuki kusurları gizlidir; yabani yanı pusuda bekler.