Zaten aşk dedigin, ardında ne olduguna kimsenin akıl sır erdiremedigi kadife bir esrar perdesidir.

'Tebeşirle çizilmiş bir seksek oyunu kadar uçucu bir çizgisi var hayatın. Farkında olmadan basıyorsun çizgiye. Kızıyorlar anında.''Yandın!''diye atılıyorsun oyun dışına.''

İsimler büyücüdür.Hem de büyülü.İsim var,vezir eder,İsim var,kahreder.

Ne var ki hayat biz planlarımızı yaparken peşimiz sıra sessizce gelip,o pek süslü pek fiyakalı planlarımıza Miki kulakları,vampir dişleri,pos bıyıklar çizen yaramaz mı yaramaz bir çocuk.Sen istediğin kadar planladığını zannet geleceği,o gene bildiğini okur.

Zira aşk iktidarı sever. Bu sebeptendir ki başkalarına ölümüne âşık olabiliriz ama bize ölümüne âşık olanları içten içe küçümser, öteleriz.

Keşke söyleyebilsek birbirimize dürüstçe: ?Seni seviyorum ama şu anda değil. Seni görmek istiyorum ama bugün değil.'

...Belki de önemli olan gidilecek yer ya da güzergah değil,gitme fikrinin kendisi.Daimi göçebelik.Bir öte diyar fikri bakidir içimizde.Kimileri cennetteki Tuba ağacı misali.Kökleri var,var olmasına da toprağa bağlı değil,havada,yukarıda.kimilerinin kökleri göçebe.

Her hakiki aşk hikayesi umulmadık dönüşümlere yol açar. Aşk, bir milat demektir. Şayet "aşktan önce" ve "aşktan sonra" aynı insan olarak kalmışsak, yeterince sevmemişiz demektir. Birini seviyorsan onun için yapabileceğin en anlamlı şey değişmektir.

Her hakiki aşk hikayesi umulmadık dönüşümlere yol açar. Aşk, bir milat demektir. Şayet "aşktan önce" ve "aşktan sonra" aynı insan olarak kalmışsak, yeterince sevmemişiz demektir. Birini seviyorsan onun için yapabileceğin en anlamlı şey değişmektir.

Kelime cömerti, duygu cimrisi bugünün insanı.

Kötülük dediğin şey kalptedir; görünüşte, giyinişte değil. Ve bir insanın kalbinde ne kadar fesat taşıdığını biz öyle uzaktan bakarak bilemeyiz.

Ayrılıktan beslenen her sistem eninde sonunda tahakküme kayar. İnsanoğlu insan olabilmek için, yani olgunlaşabilmek için, kendine benzemeyene muhtaçtır. Demokrasi, demokrasi olabilmek için çok sesliliğe muhtaçtır.