İnsan dışında her yaratık doğanın sınırları içinde yaşamakla yetinirken, sadece insan kendi payına düşenin sınırlarını aşmaya çalışıyordu...

Karakteri ne olursa olsun, insanın doğası büyük kusurlar işlemeye eğilimlidir...

...ruhla dolu insan mecnundur,onu bu hale getiren sizin günahkârlığınız, sizin düşmanlığınız...

Onlarca dostluk bütün nimetlerin en büyüğüdür: Hayatta su, ateş ve hava kadar gerekli olan dostluk, doğa için güneş ne ise, insan için odur...

Çocuklar yaşlıları çok çok sever, aynı şekilde yaşlılar da çocukları; ne de olsa tanrı benzerleri benzerleriyle buluşturur...

"Beni, kim benden daha iyi tasvir edebilir..? Beni, kendi tanıdığımdan daha iyi tanıdığını iddia eden biri olamaz..."

Dünyada her şey o kadar karanlık ve değişkendir ki, hiçbir şeyi kesin olarak bilmek mümkün değildir...

Öyleyse soruyorum, kendisinden nefret eden adam başkasını sevebilir mi..? Kendisiyle anlaşamayan kişi başkasıyla anlaşabilir mi..? Kendisinden bile bıkmış usanmış kişi başkasına keyif verebilir mi..? Bana göre, insan Delilikten daha deli değilse bu sorular karşısında sadece susar...

Sağ duyusu fazla olan bir ruhta, memnuniyetsizliklere çok sebep vardır...

Bir dert, onu önemsemeyene dert değildir..