Özgür ve önyargısız bir kafanın hiç kimseye aldırmaksızın elini değdirdiği her şey, artık çoktan eskimiş tasarımların kafesinde yaşayan bir dünya için yepyeni bir görünüm kazanır.
Çünkü bağımsız düşünebilen kişi, aynı zamanda başkaları için de en iyi ve en destekleyici biçimde düşünmüş olur.

Ne kadar deliliğimiz varsa o oranda daha mutluyuz.

"Görüyorum ki bir son söz bekliyorsunuz;eğer burada size söylediğim bütün gevezelikleri hatırladığımı sanırsanız,gerçekten pek yanılırsınız.Grekler eskiden "Belleği,hafızası iyi olan davetliden nefret ederim",derlerdi;ben de size şimdi, "Her şeyi hatırlayan bir dinleyiciden nefret ederim",diyorum.Elveda,Deliliğin yüksek ve aziz dostları;beni alkışlayınız;size sağlık ve güzel eğlenceler dilerim."

Kendimi tarif etmek, kendime sınır çizmek olur; kudretimin ise asla sınırı yoktur.

İnsanın her şeyi iyi tanımasını engelleyen iki şey vardır: Biri ruhunun önüne perde çeken utanma, öteki de kendisine tehlikeyi gösterip büyük işlemlere girişmekten yüz çevirten korku.

Bu hayatta ruh maddenin çamuruna batmıştır.

Oysa utanmaz dalkavuk, arsızların en sefilini tanrılara eşit göstermeye cesaret ettiğinde; bütün aşağılıklara dalmış olduğunu bildiği adamı bütün erdemlerin mükemmel bir örneği olarak ileri sürünce; yani kuzgunu, tavus kuşu tüyleriyle süsleyince, zencinin derisini beyazlatmaya çalışınca, sineği fil yerine kabul ettirmeye gayret edince, kahramanımız mahcup ve tavus kuşu gibi kasılıyor ve küstahça ibiğini kaldırıyor.

Ya kalabalığın deliliklerine tatlılıkla katlanmalı, ya da kalabalıkla birlikte hatalar deryasına kendimizi kaptırmalıyız.

Ya kalabalığın deliliklerine tatlılıkla katlanmalı, ya da kalabalıkla birlikte hatalar deryasına kendimizi kaptırmalıyız.

Ya kalabalığın deliliklerine tatlılıkla katlanmalı, ya da kalabalıkla birlikte hatalar deryasına kendimizi kaptırmalıyız.