Kılıçla savaşmak küçük cihattır.Asıl zor olan insanın kendisiyle savaşıdır.

İstisnai insanlar, istisnai zamanlarda hiç kimsenin düşünemeyeceği çözümler bulmalıdır.Bunu onlardan başkası hayal edemez.

Büyük zaferler büyük sabırların ürünüdür.

İbadetini hakkıyla yapan yedi kat göğe yükselir.Bu uçmak değil de nedir?

Yazı,hafızanın kağıda yansımasıdır,peki senin hafızan iyi olmazsa yazdığın yazıdan hayır gelir mi?

Kafasını arada bir göğe çeviren insan için onda ne hazineler var! Ama yıldızları uyuyanlar göremez ki,sürekli yeri gözetleyenler yükseklere kör olurlar.

İnsan kağıdı karaladıkça kalbini ağartır.Kağıda akan mürekkep aslında senin kalbine akan bir şelaledir.Sen kalemi kağıda sürünce duyduğun inilti kalemden değil seni ruhundan çıkıyor.Kalem ağladıkça ,kağıt güler.

Yazılanlara göre Şarih El Reis yani koskoca İbn Rüşt 'ün Kurtulan daki cenazesinde etrafta fazla kimse yokmuş. O zamanlar otuz üç yaşındaki bir genç olan İbn Arabi (Latincedeki lakabı Maksimus) de bu cenazede bulunmuş ve ibretlik manzarayı sessizce izlemiş: Bir katırın üstüne konulan tabutun ağırlığını dengelemek için hayvanın diğer tarafına da büyük filozofun yazdığı kitapları sallandırmışlar... Ölüm ve kitaplar... Cesedi taşıyan sayfalar... Büyük akıl ustasının yazdığı kitapların taşıdığı bir beden... Pıhtılaşmış kanı taşıyan kurumuş mürekkepler... Soluklaşmış bir bedeni dengeleyen sararmış sayfalar.... 31/01/2014

"Tarihçinin yazdığı, tarihten daha gerçek olacak." s.577

"Detay ile perspektif aynı şeyler değil mi?" "Hayır, tam tersine perspektif hayatın gerçekliğine zarar verir. Sizin bu pencereden gördükleriniz tek bir bakış açısıyla sınırlıdır. Sizin kendi bakış açınız. Gördüğünüz detaylar ise bir tek bu noktadan yakalanabilir. Yakaladığınız detaylar on ise, kaçırdıklarınız, sizin görüş alanınıza girmediği için fark edemedikleriniz yüzdür." s.572