- Zalimin en büyük başarısı , zulüm ettiklerini kendine benzetmesidir.

That's the thnkniig of a creative mind

Hayat kudurmuşçasına akan bir ırmağa benzer, insanoğlu ise bu ırmağın azgın sularında yolculuk yapan bir dal parçasına. Bu yolculukta değişmeyen iki olgu vardır; ilki yalnız olduğun, ikincisi ise ne kadar uzun sürse de yolculuğunun ölümle sınırlı olması...

Tıpkı yaşam gibi, bu sahnede de kollarınızı kavuşturarak oturmanıza izin verilmezdi..

İnancımız yoksa, düş kuramıyorsak, yaşam büyüsünü yitirmiş demektir.

O, kendi yolunun doğru olduğuna inanıyor. İnanmak insanı mutlu eder. Ben ise kendi yolumun doğru değil, zorunlu olduğunu biliyorum. Zorunluluk insana sıkıntı verir.

"Kadınlar", diyor bir ses zihninin derinliklerinden, "Kadınlar, onlarla oynayamazsın... Oynadığını zannedersin ama bir de bakmışsın asıl oyuncak sen olmuşsun."

Aşk , dünyanın en iyi mazeretiydi.

Aşk, yaşamı ; cinayet ölümü sıradanlıktan kurtarır!

Senin suçun değil, bütün yetişkinlerde oluyor. İnsanlar büyüyünce hislerine duydukları güven azalıyor. Görmedikleri, dokunmadıkları, işitmedikleri, koklamadıkları, tatmadıkları şeylere inanmıyorlar. Hayal kurma yeteneğini kaybediyorlar. Mucizelerin gerçek olamayacağını düşünüyorlar. Sen de öyle oldun.