Gözler anlaşınca dudaklar lal olur...

Semtlerin eski isimleri unutuluyor, şehir hızla geçmişinden koparılıyor. Oysa şehirler de insanlar gibidir, geçmişlerini unuturlarsa, tarihlerinden koparılırlarsa kişiliklerinden de koparılırlar. Hiçbir özellikleri kalmaz. Birbirine benzeyen, sıradan insanlar gibi olurlar.

Önemli olan baktığın şey değil, baktığın şeyin sende neler uyandırdığı.

Değişimin en büyük düşmanı önyargıdır.

oysa bu çocuklar evsizdi,
umutsuzdu, geleceksizdi

"Aşk, yaşamı; cinayet, ölümü sıradanlıktan kurtarır."

''Hayat, yaşadıklarımızdan çok hayal ettiklerimiz değil mi zaten?''

Roller müştakcım, roller sadece oyunlar için değildirler. Modern toplumlarda hepimizin bir rolü vardır. İster benimseyelim ister benimsemeyelim, hepimiz dikte ettirilen rolü sonuna kadar oynamak zorundayız. Çoğu zaman mutluluğumuzu yitirmek pahasına da olsa o rolün dışına çıkamayız, çıkarsak hem kendi düzenimiz hem de toplumun düzeni bozulur.

Aşk dünyanın en güzel mazeretiydi.

Yağmurdan iki damla kulaklarında küpe
saçlarında sarhoş ikindi esintileri
aysız gecelerin dantelleriyle örülü kirpikler
dudaklarında pembe kanatlı bir kelebek
tenin sabah güneşinde buğday rengi
gözlerinde kıvranan derin siyahi istek...
Biraz eğ başını, hafifçe gülümse, oldu
Işık uygun, harika bir fotoğraf olacak bu
birde fonda şu cüzzamlı yeryüzü olmasa!
Ah, kurumuş deniz toprağındaki gümrah baca!
Ah, aç yolcuları taşıyan ekmekten tekne
yine de seviyorum seni sakın kıpırdama!