"İyi, güzel, yararlı, mükemmel yaratıklar olduğumuzu duymak hoşumuza gidiyordu. Caniliğimize, acımasızlığımıza, bencilliğimize, dar kafalılığımıza, ölümseverliğimize kimse işaret etmiyordu. Sanki bu kadar katliam olmamış, savaşlar, vahşetler yaşanmamış gibi, ne kadar yüce yaratıklar olduğumuz yalanı tekrarlanıp duruyordu."

Ama insanın söz geçiremediği duygular vardır, engelleyemediğimiz düşünceler. Nezaket başkadır, insanın içinden geçenler başka

"Aşk nedir, Başkomiserim?" "Bilmiyorum ki... Sevip de kavuşamamaktır, isteyip de alamamaktır, ne bileyim. Bir insanı yanında istemektir... Ama herkesin kendine göre bir aşk tarifi var."

Saklayacak değilim, kaybetmiş insanları, kazananlardan daha yakın bulurum kendime. Onların yaşadıklarında çok daha fazla merhamet vardır, çok daha fazla acı.

Ben bile kendimi tam olarak anlayamazken, bir başkası beni nasıl anlatabilirdi ki?

?Kendine haksızlık etme, insanlar o kadar korkunç ki senin merakın, onların vahşetinin yanında çok masum kalır.?

Karşınızdaki kim olursa olsun, ne kadar haklı olursanız olun, birini öldürmek dünyanın bütün yükünü sırtlamak demekti.

İnsan ne iyidir ne de kötü, hem şeytan vardır içimizde hemde melek. Hangisini uyandırırsak, hangisini beslersek, o ele geçirir ruhumuzu.

Bizde yanlış olmaz oğlum, olursa da yanlışlıkla olur..

"Beni unutmuş olmasına hiç alınmadım, aşk dünyanın en iyi mazeretiydi."