?Korkma? diye fısıldadı. Sesi su gibi sakin, tene dokunan ipek gibi yumuşak, hafiften
çöken serinlik gibi huzur vericiydi. ?Korkma, kötülük için gelmedim.?

Ama elbet bir sebebi vardı: Aşk!
Âşık oldu Ella hiç beklenmedik bir biçimde, beklemediği bir adama...

Dümdüz bir kentin içinde ilerliyorduk. İki yanı ağaçlı geniş caddeler, insanda ferahlık
duygusu uyandıran boş alanlar, çok da yüksek olmayan bahçeli binalar. Hiç böyle
hatırlamıyordum Konya?yı. Uçsuz bucaksız bir gökyüzünün altında gizemli eski evler, bilinmeze
açılan dar sokaklar, yaşlı camiler ve adım başı, insanın içine tuhaf bir ürküntü yayan o sarıklı
mezar taşları vardı belleğimde."

Her gün bir yerden göçmek ne iyi.
Her gün bir yere konmak ne güzel.
Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş.
Dünle beraber gitti, cancağızım,
ne kadar söz varsa düne ait.
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.

Bizim iyiliğimiz de, kötülüğümüz de karşılıksızdır
S:252

Belki kendi de bilmiyordu, ama seviyordu.

Ecdat mirası yahu, hiç mi vicdanınız sızlamaz?

Ama insanın söz geçiremediği duygular vardır, engelleyemediğimiz düşünceler. Nezaket başkadır, insanın içinden geçenler başka.

Onun için yaşam bir eğlenceden ibaret. Gezelim , tozalım, yiyelim , içelim , dünyaya gelmişken tadını çıkartalım diyor. Haksız değil , herkes bunu ister. Öte yandan dünyaya gelmenin bir bedeli , bir sorumluluğu var. Aldığımız her solukta , içtiğimiz her yudum suda , çiğnediğimiz her lokma ekmekte başkalarının da hakkı var. Tükettiğimizin yerine yenisini koymamız gerek.
sayfa 293

Bir gün bir müride sordular. Senin mürşidin mi iyidir, yoksa Bistamlı Bayezid mi ?
Mürit düşünmeye bile gerek duymadan yanıtladı
'Mürşidim daha iyidir'
'Ya Mürşidin mi daha iyidir yoksa, haşa hazreti Muhammed mi ?
Cevap yine aynıydı.
'Mürşidim'
'Ya mürşidin mi daha iyidir yoksa Tanrı mı ?
Ağzından çıkan söz değişmedi. Mürşidim.
'Böyle söyleyerek günaha girmiyor musun ? Mürid kendinden ve sözlerinden emin, gururla açıkladı. Girmiyorum. Çünkü bana Allah'ın varlığını , birliğini, üstün niteliklerin onda toplandığını , eşi benzeri bulunmadığını öğreten mürşidimdir. Çünkü mürşidi olmayanın imamı şeytandır. sayfa 352